VA03 Vandaag fata morgana dag (Katwijk – Alkmaar 104 km)

Het was gisteren lekker druk geworden op ons trekkersveldje. Er stond al een stel, die waren komen aanfietsen vanuit Enschede. Over de Midden Nederland route. Later vertelde ze dat ze vorig jaar in Sri Lanka hadden gefietst. Nu bleven ze een paar dagen maar dan moesten ze hun tent verkassen. Tussen de gezellige hutje mutje kampeerders.

Een mierennest

Daar kwam een jonge vrouw aanlopen. Blij dat ze er was, rood gezicht. Een wandelaarster. Ze gooide haar tent ploep in de lucht. Door de wind moest ze bijna weer teruglopen. Plop daar stond hij. Ik moest zelf mijn tentje ook vastprikken in de harde grond. Niet wetende dat ik in onderaardse mietengangen zat te poeren. Na het avondeten was mijn tent veranderd in een mierenparade! Blijkbaar was artikel 3 van het Mierenverdrag in werking; een aanval op een, is een aanval op allen.

Mijn tent is regendicht en lichtdicht. Mieren aan de buitenkant..oké. Ik ga slapen. Het zal wel loslopen, morgen ben ik weer weg. Hoe ze het voor elkaar krijgen? Alles had ik goed dichtgedaan, en toch liepen ze vanmorgen in de tent. Deze camping is letterlijk en figuurlijk een mierennest, dacht ik bij het afbreken (en schudden).

Herrie met Harry

Om 8 uur rij ik van de camping af, de boulevard op, waar blijkbaar mensen in hun auto’s hebben overnacht. Ik besluit in Noordwijk te ontbijten. Net na het majestueuze Hotel Ter Duin ligt op de hoek een café waar ik een compleet ontbijt voor € 7,95 bestel. En da’s niet duur in deze contreien.

Er zitten horecaondernemers ook op het terras een koffie te drinken. In onvervalst Amsterdams accent word ik begroet; kom er maar bij jongen, je mag in t hoekie zitten. Ik hoor ze zeggen dat de omzet hetzelfde als vorig jaar is. Ik maak me meer zorgen of mn personeel het wel houdt! Ook hier aan de kust is het tropisch.

Uit mijn ooghoek zie ik een man aankomen lopen. Ik ken hem.. klein, grijs haar, hondenogen… een witte linnenbroek, te ruim. Nog ruimer een oudroze overhemd over zijn broek heen. Het is Harry Mens! De ondernemers begroeten hem. Ik ook, terwijl hij schuin tegenover mij gaat zitten. Zo kan ik hem goed observeren. Ja ik ben net terug uit Zuid Frankrijk.. ik heb een kleine onderneming, moet de btw doen en rekeningen betalen. Huh, denk ik, dat doe je toch digitaal? Hij trekt alle aandacht. We hebben een paar keer oogcontact. Vertelt nonchalant over dat de ijsverkopers in Sain Tropez, ook zo’n goede business hebben. Mijn gedachten dwalen af. Deze praatjesmakende oliebol heeft wel iets.. een soort van charisma. Het is een geslaagd makelaar, etc. Hij staat weer op, afspraak bij de kapper. Het was hier veel benauwder dan in Zuid Frankrijk,  voegde hij er nog aan toe…

Ik rij de duinen weer in. Mooi, lang, warm. Aflandige wind! En onderweg kom ik steeds weer dezelfde tentenfietsers tegen. Of je nu snel of langzaam rijdt. Bij de pont naar Velsen, bij de supersupermarkt op de route. En dan haal je elkaar in.. zag jij die fatamorgana ook? Blijven drinken hè! We fietsen allemaal de Noordzeeroute, doch ieder met zn eigen variatie. Bij Schoorl neem ik de afslag naar Alkmaar, de Overlandroute (Alkmaar – Maastricht). Het was een lange, uitzonderlijk warme dag. Met gelukkig op steeds meer plaatsen watertap punten. Morgen richting het IJsselmeer. IJS..ja!