Heb jij dat gevoel ook dat aan het eind van het jaar de tijd sneller verloopt dan eerder? In de zomer ging het nog piano piano en nu gaat het in eens bergaf, in een razend tempo stevenen we op de feestdagen af. Het zal allemaal wel perceptie zijn, terwijl ik ondertussen in de straat al de eerste kerstbomen verlicht en wel in de huiskamers zie staan. Blijkbaar hebben we er zin in en is de kerstversiering meer bij de donkere dagen voor de Kerst gaan horen, dan bij het geboortefeest.
Maar het geeft mij het gevoel van nu al? Is deze dwaling slechts devaluatie? En ziet ons Kerstfeest er straks anders uit? Of zijn we ongeduldig en willen we steeds meer, steeds sneller? Ik denk dat beide waar is. Gewoontes horen bij een bepaald tijdsgewricht, kenmerken die tijd en immers verandering is de enige constante. Gewricht is daarin mooi. Het scharniert tussen tijdvakken.
Op zich niets mis mee, als we het maar bewust doen. Bewustzijn, of te wel bewust zijn. Dat zijn, levert mij wel gedachten op die veranderingen in gewoonten initiëren. Als we ongemerkt, onbewust, doen wat we altijd deden…
In mijn vorige blog vertelde ik al van mijn eerste podcastafleveringen. Dit nieuwe pad heeft geleid tot vele mooie ontmoetingen en afleveringen vol van fietsverhalen. Een pad dat ook Rosa en Sebastiaan zijn ingeslagen; bewust op een andere wijze op vakantie zijn. Hun Tour d Europe, waarbij ze in 10 weken door 10 landen zijn rondgegaan, maakt hen bewust dat je bijvoorbeeld afstanden goed kan overbruggen op de fiets. Dat je niet veel nodig hebt om bewust te zijn; hoe je gewaarwordingen uit je omgeving ondergaat. Rosa vertelt bijvoorbeeld over hoe zij emotioneel gegrepen werd terwijl het landschap veranderde en voor haar uitvouwde. In de podcastafleveringen hoor ik dan ook vaak dat de fietser tot zichzelf spreekt of terwijl hij onderweg was, sprak. Gevoel en gewaarwording leveren mooie verhalen en fietsbeleving op. En in het geval van Rosa en Sebastiaan ook mooie haiku’s. Je vindt ze op hun website, hier eentje als voorbeeld:
Beweeg ook vandaag
In het ritme van de dag
Morgen komt later
bron: Rosa Stapel.nl
Met deze woorden wens ik je een diep bewust-zijn tijdens de donkere dagen voor de Kerst.
#50 Met de tour naar de Tour
In deze feestelijke 50e aflevering van de Fietsvakantie Podcast zijn er twee jonge enthousiaste bikepackers te horen. Rosa en Sebastiaan om preciezer te zijn, zij hebben een prachtige zomer achter de rug. In 10 weken fietsten zij in hun eigen Tour d’ Europe door 10 landen. In de 10 jaar dat zij samen zijn fietsten zij al veel in en vanaf hun studententijd. Een verlangen ontstond om ook ‘langer’ op de fiets te blijven zitten. Een eerste aanzet kwam in de zomer van 2020. De Ronde van Nederland werd als proef gereden. Deze voorbereiding slaagde en geleidelijk werden familie en werk op de hoogte gebracht. Vertrokken met een plan van 5 dagen en daarna van dag tot dag bepaalt met de kaart erbij waar naar toe. De Tour de France was en kwam in de buurt dus wilden zij de Tour ontmoeten in de Alpen. Met de tour naar de Tour! In totaal 6.500 km en 49.000 hoogtemeters vol avontuur en fietsbeleving. Het ritme die je ook hoort in het lied van Papa Chico van Toni Esposito. Een mooi tempo om de bergen te befietsen. Dit en veel andere voorbeelden komen in het gesprek aan de orde.
Ik wens je veel inspiratie en luisterplezier!
Wil je hun totale tour zien?
Fietskriebels 