
Ietswat paniekerig pak ik mijn stuurtas uit in de foyer van het hotel. Ik heb mijn tassen klaar staan om ze aan de fiets te hangen. Een goede gewoonte is om eerst mijn stuurtas te bevestigen en dan de fiets te ontgrendelen. Er is niets zo frustrerend als alles klaar te hebben, weg te willen rijden, maar waar is de fietssleutel? Hij zit niet in het vakje in de tas! De stuurtas is zo’n beetje als een vrouwentas geworden; alles zit er in, maar je kunt niets vinden. Rustig blijven.. als de nood aan de man komt, heb ik altijd een reserve sleutel, diep in een van de achtertassen. Zou stom zijn om een reserve sleutel thuis te laten. Maar waar is de echte fietssleutel? Ik loop naar een zitje tegenover de receptionist, die inmiddels buiten is staan roken. Ik pak alles een voor een eruit en natuurlijk daar is tie! Om kwart voor 8 sta ik buiten. Vroeg, want vanmiddag wordt het 30 graden. De rit gaat over vlotte wegen, wel over een paar forse heuvel, maar meest dalend. Om 2 uur rijd ik een camping op, waar meest stacaravans zijn. Waarschijnlijk Madrilenen, want inmiddels ben ik in het Cominidad de Madrid

Hadden wij laatst ook met de fietsleutels niet kunnen vinden en uiteindelijk de reserves gebruikt. Op de volgende camping alle tassen leeggehaald maar niets. Uit ‘wanhoop ‘ in de slaapzak gekeken en jawel hoor. Ik denk dat ik ze even daar neergelegd had voordat ik mijn jas aantrok, en vergeten ben om ze in mijn jaszak te steken.
LikeGeliked door 1 persoon
Oeps, nu ik dit lees, besef ik dat ik geen reserveagenten bij me heb op mijn trip naar Davos…
LikeGeliked door 1 persoon