We komen vandaag in de dalen van de vulkaan, om aan het einde, langs de Tiber de eeuwige stad binnen te rijden.

Maar zo ver is het nog niet. Eerst komen we Nepi (een mooi oud stadje) en Calcata (zie foto) tegen. Laatstgenoemde ligt op een tufstenenrots. Mooi is de via Cornelia, een weg onder parasoldennen, die zich door het verder kale landschap slingert. Zij daalt af naar Prima Porta aan de rand van Rome aan de Tiber. Het is nog 17 km naar Vaticaanstad.
Het fietspad volgt de slingerende rivier de stad in. Wij verlaten de Tevere bij Castel Sant’Angelo (de Engelenburcht), de via Conciliazione opdraaiend recht op de Basiliek Sint Pieter af.

Het is wat onwerkelijk allemaal. Niet alleen door het altijd imposant overkomende plein, maar ook doordat de eindbestemming na zoveel jaar en ruim 2000 km is bereikt.
Wij zijn pelgrims op gevoel
Die doorgaans dolen door dode straten
Voorgoed de veiligheid verlaten
Met slechts onzekerheid als doel
Ja, maar waartoe of nergens naar
Maar weet niet hoe of zie maar waar
Fiets aan de hand, een zee van tijd
Nul op verstand, een richting kwijt

Toppers!! Op de fiets Rome bereikt! Complimenti!
LikeGeliked door 1 persoon
Grazie! Vandaag naar ’s met de trein😉
LikeLike
Grazie! Vandaag maar ’s met de trein😉
LikeLike
Wat een geweldige prestatie!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, Het was tot nu toe de zwaarste tocht ooit…
LikeLike
Gefeliciteerd, Broer en Jan !
Trots en een beetje jaloers 😉
LikeLike
Jij kan het óók, maar dan moet je flink trainen 😁
LikeLike