Nadat ik gisteren bij de supermarkt inkopen had gedaan en dit fietsblog had geschreven, ging ik een biertje halen bij Piet en Willy. Twee Rotterdamers, die met hun camper 2x per jaar maanden onderweg zijn, in het laag seizoen. Bij het inchecken maakte Piet al een praatje. Als je zin hebt in een koud pilsje, we staan op 38. En dat deed ik. We praatten over reizen, met campers of met de fiets. Misschien zijn het wel 2 uitersten. Over zijn Ford Transit motor, die na 50.000 km de geest gaf. Hij was niet de enige, het was op Kassa, heb je het gezien? Ik kreeg het hele verhaal. Ze hebben een scooter en 2 fietsen aan boord. Geen haast, ze wonen 13 hoog in Rotterdam. Nadat het bier op was en mijn maag knorde, ging ik terug naar de tent. Tot mijn verbazing, was er nog een tent op mijn plekje bijgezet. Er lag een hond naast. Hij of zij keek me aan met wat doe jij hier? Ik zei tegen de hond wat doe je hier? Mijn Franse overburen hadden natuurlijk deze verstekeling zien aanmeren. She is very pritty and libre…zei hij, toen ik met 2 handen in de lucht een gebaar maakte van wat is dit? Het is laag seizoen, er zijn plaatsen genoeg!
Terwijl ik mijn paprika aan het snijden was, kwam de dame net uit de douche aan gewandeld. Ik vroeg waarom ze op mijn plek staat. In gebroken Engels, ze komt uit Spanje, zei ze dat de receptie zei dat ze zelf een plek mocht uitzoeken. Maar deze is niet vrij. Gepikeerd zei ze dat ze wel zou vertrekken. Aldus geschiedde. En wat denk je, gaat ze nu op een vrije plek staan? Nee, ze vraagt aan een andere tentenfietser of ze bij hem mag staan. En dat mocht. Ze heeft me niet meer aangekeken. Haar hond overigens wel, die had ik eerder – toen ze er nog niet was – wat chips toegeworpen.
Vanmorgen 6 uur op, 7 uur op de fiets. Een laatste 50 km langs de Loire en dan naar het noorden, de Anjou verder in. Een licht glooiende streek met kastelen, rozenkwekerijen, champignonteelt en wijngaarden. Veel wijngaarden, hier komen de voortreffelijke Anjou-wijnen vandaan. Doordat de zon wordt afgeschermd door hoge bewolking, blijft het lange tijd aangenaam. Pas in Durtal is een camping, waar ik verwachtingsvol afwacht hoe het deze avond zal gaan.
Fietskriebels 