DR19 Maasduinen (Linden – Cuijk – Bergen – Gennep)

Tussen de Maas en de Duitse grens in de omgeving van Well vind je een langgerekte, hoge zandrug die beplant is met naaldbomen en heideplanten. Dit mooie gebied vormt het Nationaal Park De Maasduinen, een terrassenlandschap langs de Maas. Voordat ik dit landschap bereikt, neem ik een aanloop vanaf het Land van Cuijk. Maar laat je niet weerhouden door de bijna 100 km lange afstand. De route kun je makkelijk inkorten; er zitten namelijk een paar lussen in en je kunt ook een camping of hotel te kiezen op de route. Er zijn er hier voldoende!

Startpunt is het dorp Linden. Linden is mogelijk de oudste plaats van het gehele Land van Cuijk. De nederzetting moet al duizenden jaren voor onze jaartelling bewoond zijn geweest, zoals gebleken uit archeologische vondsten. Het dorp ligt op een zanderige heuvel en was daardoor min of meer gevrijwaard van de vele overstromingen van de Maas.

De Kraaijenbergse Plassen omsluiten het dorp vrijwel in zijn geheel. Aan dit water ligt de camping waar ik 2 nachten verblijf, om van hieruit 2 dagroutes te gaan fietsen. Dagroutes zijn ontstaan aan het begin van de coronatijd. De grote tochten naar Italië en Spanje kon ik toen niet rijden, en om toch leuk te kunnen fietsen ging ik rondritten maken. Dit bevalt nog steeds goed, zodat – als de tijd en het weer het toelaat – ik de draad weer oppak.

De eerste plaats van formaat is Cuijk. De naam Cuijk is afgeleid van het Keltische woord ‘Keukja’, wat kromming of bocht betekent. Dit duidt op de kromming of bocht in de Maas ter hoogte van Cuijk. ‘Keukja’ werd later verbasterd tot ‘Ceuclum’, waaruit uiteindelijk de naam Cuijk ontstond. De plaats biedt voldoende horeca, maar voor nu nog te vroeg. Aan het einde van de rit gaat de route er weer langs en kun je alsnog een terrasje pakken. Hiervoor moet je dan wel het pontje nemen, net na Middelaar. Maar dat is dus pas aan het einde. Na Cuijk kom je langs het klooster van Sint Agatha. Het wordt sinds 1371 onafgebroken bewoond door Kruisheren en vierde in 2021 zijn 650e verjaardag. Het oudste klooster van Nederland is een plaats waar het leven van alledag wordt gecombineerd met stilte en bezinning. Met de laagstaande zon voor me, fiets ik stil verder naar Oeffelt en de Maas over naar Gennep in Limburg. Na autoweg A77 bereik ik het Nationaal Park De Maasduinen.

Vanuit hier fiets je dwars door de bossen en langs de heidevelden van de Maasduinen heen. Onderweg kwam ik Galloway runderen tegen die dit gebied begrazen. Zo wordt ervoor gezorgd dat dit natuurgebied niet dichtgroeit. Vroeger bestonden de Maasduinen uit losse stuifzanden die overal heen konden stuiven. Om het gebied in bedwang te houden zijn er bomen en andere vegetatie geplant.

Het is een rustige route door het bos, die hier en daar op en neer gaat. Het zijn slechts kleine heuveltjes over bospaden en langs bospercelen. Nergens is het moeilijk. Na het Reindersmeer kun je al terug, maar ik fiets nog een lusje naar Wellerlooi. Het dorp is klein en hoorde vroeger bij Well en nu bij Bergen, Ook wel bekend hier is Landgoed De Hamert. Dat ligt een stukje verderop, maar zuidelijker ga ik niet. Via de westkant van het Reindersmeer, het dorp Nieuw Bergen en Afferden verlaat ik de Maasduinen en rijd terug naar het starpunt. Met links de (oude) Maas zie ik rechts de heuvelrug die onder Nijmegen doorloopt naar Groesbeek en verder Duitsland in. Deze route staat de tweede dag op het programma.

Virtuele tour