Gisteren is het landschap bijna geruisloos veranderd. Het stedelijk gebied maakte plaats voor een meer open landschap. Terwijl de heuvels dichterbij kwamen om zelfs even er voor te zorgen dat ik moest terugschakelen. In de konditorei in Arnsberg bekeek ik de routekaart. Het is bijna gedaan, de laatste fietsdag van dit seizoen.
Het hotel waar ik overnachtte, heeft het ontbijt uitbesteed. Een paar huizen terug in de altstadtstrasse krijg ik een frühstück relax, zo vermeldt de voucher. Met massage? Vraag ik. Dat weer niet.
Het hoogteprofiel voor de rit van vandaag ziet er indrukwekkend uit. Ik moet van 200 meter nu, naar bijna 700. Het eerste stuk is er nog weinig aan de hand. In Meschede drink ik een koffie en raak aan de praat met een bíjna continu rokende inwonerin. Eerst over het geweldige weer, dan natuurlijk over het holländer sein. Ze verteldt dat ze allemaal naar Nederland gaan omdat we zo relaxt zijn. Oh dat was mijn ontbijt ook, dacht ik. Zo relaxt ook met honden, hier zijn zoveel regels. En ik moest googlen: Holland is der geilste stadt der welt. Dat schijnen de Duitsers te zingen… Dat ik nu zonder e-bike, maar het een normale fiets naar Winterberg ging rijden, werd direct als stoutmoedig gekwalificeerd. Met de serveerster erbij, waren ze het eens dat een duits spreekwoord van toepassing was: wer sein fahrad liebt, zeiht er! Ze deed het voor, er naast lopen en je fiets de berg op duwen!
Er zaten inderdaad venijnige stukken tussen. Ik ben twee keer afgestapt. Het laatste gaat door het bos. Je slipt ook door over de los liggende stenen. Ik begrijp heel goed, dat de meesten vanuit hier starten! Maar dat zijn watjes 😂.
Klik hier voor meer info over de route, de relive video en de statistieken
Fietskriebels 