MM01 Naar de Koloniën van Weldadigheid (Meppel – Veenhuizen 79 km)

Bitter en Zoet

Ik ben -hoe toepasselijk- aangekomen in Hotel Bitter en Zoet. Het is de voormalige apotheek in dit wonderlijke dorp (of hier woonde de voormalige apotheker). Wonderlijk is de geschiedenis, als een van de Koloniën van Weldadigheid in de 19e eeuw opgericht, kreeg het na de eerste wereldoorlog het karakter van een gevangenis. Het bleef tot 1989 praktisch afgesloten van de buiten wereld, nu zitten in de vele rijksmonumenten musea, ateliers en horeca. Bitter en Zoet, toepasselijk, want ik zou nu 12 dagen op fietsvakantie zijn en ergens in Zuid-Duitsland fietsen. Maar ook wel weer Zoet nu, dat het nu weer mogelijk is om een meerdaagse tocht te maken. Overnachten op de campings is niet aantrekkelijk zonder sanitair, maar de hotels, B&B’s e.d. zijn wel open. Deze leuke tocht, gemaakt door de Drentse fietsers Erik en Hetty Luppes stond voor april gepland, de temperaturen gedragen zich overigens conform, kan weer goed gereden worden. Ik heb in de voorbereiding gebruik gemaakt van de lijst met overnachtingsmogelijkheden die langs de route open zijn.

De route start in Meppel en daar moet je nu zelf naar toe fietsen of met de auto naar toe rijden, want de trein neemt geen fietsers meer mee. Het is geen probleem, want ik had toch niet voor het OV gekozen op dit moment. De eerste 30 km zitten er dus op als ik in Meppel GPS en de andere app’s aanzet.

De route is tot Havelte door het open land. De wind is koud en uit het noorden. Fijn om regelmatig door het bos te fietsen. Dat geeft wat beschutting. Ik ben niet de enige fietser, wel de enige met bepakking. Nee tentenfietsers zie ik natuurlijk nog niet. Wel jammer dat overnachten op een camping nog niet kan. Ik kom langs verschillende campings. Ze zijn open en er zijn gasten. Maar zonder de levendigheid van de terrassen, blijft het een levenloze indruk geven.

De receptioniste van het hotel geeft het ook aan. De laatste weken waren doods. Maar voor volgende week, met Hemelvaart zijn we goed bezet. Als ze hoort dat ik uit Zwolle ben komen fietsen zo dat is een eind, hoe laat bent u vanmorgen vertrokken? Ik zie haar denken; in Veenhuizen is hij op de juiste plek, rijp voor opname… ze wijst me mijn kamer en waar ik de fiets kan stallen. Onder de trap, in het voormalige hospitaal van Veenhuizen. Bitter en Zoet. Bijzondere plek hier.