De douche van de camping, waar ik je gisteren over vertelde blijkt wel te werken, maar mag wegens corona niet worden gebruikt. Een Nederlands echtpaar vertelt me dit. Zij fietsen steeds stukken van de Elbe route, met als uitvalbasis hun camperbus.
Maar stiekem zie ik gasten gaan douchen. Dus ik vanmorgen iets eerder op. Heerlijk gedoucht.
Vandaag ben ik door de eerste 1000 km grens gegaan en ik rij nu in het zuidelijke deel van de Elberadweg. Het gaat snel, alweer dag nummer 11. Vandaag overigens niet. De wind is straf en komt, voor het eerst uit het oosten. En zoals je ziet, gaat de route naar het oosten. En als ik Coswig nader, voor de pont over de Elbe, komen fietsers mij tegemoet en roepen dat het veer ausser betrieb is. Dus via een alternatieve route naar Lutherstad Wittenberg. Ietsje om, maar wel over vreselijke bospaden terwijl de zon weer sterk schijnt.
Maar daarvoor door Dessau gereden waar bij Bauhaus de stoeltjes buiten nog identiek als in 2011 staan. Sommige dingen staan blijkbaar goed. Ik stop op tijd. De campings worden steeds mooier en goedkoper (€ 9,50 all-inclusive). En er is een keuken, dus.
Fietskriebels 