
Het is zeg maar 500 meter lopen van mijn hotel naar Brignoles. Het is tegen 5 uur en heb zin om de benen te strekken. Ook bij een terrasje met een Frans wit wijntje. Het stadje heeft een redelijke omvang en ik word met vlaggen begroet. Centre volg ik. De winkels zijn dicht. Ik kom op een leeg plein. Er is 1 terras open, waar een paar zielige tafeltjes staan. Het zegt: loop door! Er is ook nog een middeleeuws kwartier. Na een paar straten zie ik een zwerfhond met de staart tussen de benen weglopen. Ook deze zwerffietser keert om. Wat mis ik de Italiaanse città en borghi waar iedereen op dit tijdstip op pleinen zouden zijn! Lopend, kletsend, of zittend aan een amaro of een koel glas wijn. Iedereen zou op z’n zondags zijn, fare una bella figura. Als ik voor de tweede keer langs het enige open terras loop, wordt er al geschoven met de parasols, dichtgeklapt. Ik druip af en weet nog net een afhaal pizza te bemachtigen door een openstaande deur van de pizzeria. Doe er maar een biertje bij. Ik slof terug, met heimwee en teleurgesteld. De pizza smaakt overigens prima, inclusief de passende Desperado.

Vandaag kom ik op de route in het gebied waar Paul Cézanne is opgegroeid. Prominent aanwezig is de Montagne Sainte Victoire. Deze berg gebruikte hij vaak in zijn werk. Betere plaatsjes als Brignoles volgen tot aan het grote Aix.

Op zondagavond zijn de meeste restaurants in Frankrijk gesloten, omdat de meesten Zondagmiddag uit eten gaan met familie of vrienden.
LikeLike