Met onweer in de rug en een steeds zwaarder wordende lucht begint het om 11 uur te regenen. Nee, een tropische waterbom! Riolen kunnen het niet meer aan. Wegen staan onderwater. Je kunt maar een ding doen, behalve opgeven. Hard blijven trappen om ook warm te blijven. Gelukkig was de bewegwijzering meest in orde en kon de mobiel veilig in de stuurtas.
Ook had Benjaminse al tegen mij gezegd: naar Sete is het niets aan. Hij heeft gelijk.
Na 3 uur werd het droog en kon ik nog even, op de schoenen na, mezelf vochtvrij fietsen langs het canal du midi.
Fietskriebels 