Ergens onderweg naar de Via Verde de la Terra Alta, of misschien wel in een van de vele tunnels. Maar het kan ook bij de oversteek van de rivier de Ebro zijn gebeurd; Catalonië uit. De wegen zijn schoon van vrijheidsleuzen. Geen fel protest op muren of straten, geen overdaad meer aan vlaggen. Maar ik zag het aan hun ogen, het is menens… hun patriottisme.
Vandaag is het 9/11. Onderweg dacht aan hoe menens het de terroristen was. Tot welke daden ideologie en ‘vaderlandsliefde’ kan leiden met lijden tot gevolg.
We willen net als de Schotten, een referendum! Zo sprak een van Catalanen tegen mij. NEE hier spreken wij geen Spaans. Het is slechts een voorbeeld. Ik hoop dat ze er eens uitkomen. Zonder bloedvergieten.
Via Verde brengt mij de binnenlanden verder in. Traag omhoog, het laatste stuk 6% en dalend in de regen. Camping op, waar de zon nu weer schijnt.
Fietskriebels 
1 reactie