40 Dagen 40 Fiets Ideeën: Rome – Nice

Fietsidee 27 is een alternatief voor fietsen van of naar Rome. De ‘Pista AzzurrA’ loopt langs de Tyrreense kust, waar je de oude Etruskische cultuur tegenkomt. Onderstaand een van mijn fietsbelevingen; terug naar 21 augustus 2021.

Dat het oude volk, juist hier leefde is goed te begrijpen; een mild klimaat, voldoende groen en mooie vergezichten. Zowel over de zee als het land. Er bloeide een rijke cultuur en beschaving. Zo bouwden ze grafkelders die als een huiskamer werden ingericht, inclusief schilderijen. Met vergezichten erop voor hun doden. Ook waren vrouwen gelijk aan de man en participeerden ze in het bestuur. Daar konden de Romeinen niet meeleven, en zij brachten deze beschaving -die veel verder was dan hun primitieve machocultuur – om zeep. Denkend aan bijvoorbeeld de Oeigoeren is weinig veranderd in al die duizenden jaren…

Op weg naar Livorno probeer ik een fietsroute uit die vanachter de keukentafel zo mooi leek. Mooi langs het water met het eiland Elba op de achtergrond. Ik liep al snel vast in het mulle zand met steile hellingen. Voor een MTB-er te doen, maar niet als je veel kilo’s aan bagage aan de fiets hebt hangen. En met steekvliegen om me heen, was ik zo weer op ’t asfalt.

Doch later fiets ik weer langs de kust. Vorderen doe je nu eenmaal zigzag. Tegen 1 uur is het warm zat en schreeuwen de campings om klandizie. Ik hou ’t ook voor gezien. Morgen op tijd in en door Livorno. Tot zover, de vergezichten…

Van de vele wegen die naar Rome leiden, is de Tirrenica-fietsroute (Bicitaliaroute 19 Ventimiglia – Latina) een alternatief, waarmee je de Appenijnen omzeilt. Maar je zou deze ook als terugreis kunnen volgen. Het biedt de nodige aansluitingen. Zo kun je duurzaam en 100% groen naar huis. De route verbindt 3 regio’s langs de kust van de Tyrreense Zee en loopt van Rome in het zuiden tot Ventimiglia in het noorden aan de Franse grens. Het doorkruist natuurparken, archeologische gebieden, steden en dorpen die over de hele wereld beroemd zijn. Het traject Latina – Ventimiglia is in totaal 815 km lang.

Omschrijving van de route

De route heeft 3 onderdelen:

1. Lazio: Rome – Montalto di Castro / Pescia Fiorentina ~175 km
2. Toscane: Pescia / Montalto di Castro – Livorno ~250 km
3. Liguria: Livorno – Ventimiglia ~450 km

Omdat ik de route van zuid naar noord fiets, beschrijf ik hieronder in deze volgorde.

Het totale traject eindigt of start in Rome, of als je de Italiaanse routenummer 19 volgt zelfs in Latina. Deze stad ligt ten zuiden van Rome en is de tweede stad in grootte van de regio Lazio.

De start is in Rome, simpel de Tiber volgend. Je kunt bijvoorbeeld starten onder het Colosseum en rijd dan richting de Tiber, door het Parco Celio en langs Circo Massimo over de Via del Cerchi. Je passeert de Bocca della Veritá en komt bij de rivier uit. Het eiland Isola Tiberina kun je per fiets oversteken, of eerder over de Ponte Palatino. Nu ben je aan de linker oeverkant, waar de Piste Ciclabile del Tevere je verder de stad uitleidt. Stukje verderop ga je via de Ponte della Magliana weer op de rechteroever, de Autostrada naar het vliegveld loopt dan evenwijdig met de Tiber aan de andere kant. Aan de zuidkant van Rome steek je weer de rivier en ‘Grande Raccordo Anulare’ over. Bij Ponte Galeria maakt de route even een slinger, maar komt weer bij Tiber terug. Rechts zie je de Autostrada A91 naar het vliegveld. Via Fiumicino loopt de rivier de zee in, de route buigt hier net voor af naar het noorden en gaat evenwijdig aan de landingsbanen rechts en de zee links richting Fregene en Maccarese.

Vlak voor Ladispoli fietsen we weer aan de kust. Helaas is het niet altijd mogelijk de kustlijn te volgen, maar ik probeer zoveel als mogelijk dit te doen. Ook is het soms onvermijdelijk dat de Via Aurelia de SS1 gevolgd moet worden. Het is soms de enige gangbare weg. Zolang grote broer de A12 (Autostrada Azzurra)in de buurt is, zal het niet té druk zijn. Deze SS1 volgend kom je in Santa Marinella en kun je de zee proeven en zelfs even pootje baden, zo dicht scheer je er langs. De kustlijn wordt nu strak gevolgd tot Civitavecchia. Omdat na Tarquinia de SS1 de vorm krijgt van de echte autoweg, moeten we noodgedwongen van de kust af het land in. Er is hier geen goed alternatief, 140 km na de start in Rome is het vlak gebleven, nu moet er geklommen worden. Ten westen van Tarquinia, de snelweg overstekend begint het. Eerst 4 km tot 7%, dan weer wat dalen en stijgen tot 175 meter. Echt hoog is het niet en het gebied is groen en hopelijk dus schaduwrijk. Er volgt een mooie afdaling en wat kleine heuvels richting Montalto di Castro. Je komt er niet doorheen, maar het ligt dichtbij voor een eventuele pauze. Nog een klein stukje en dan zijn we in Toscane. Het blijft hier wat heuvelachtig maar boven de 4% stijging komt het niet.

In noordelijke richting gaat de route, wat heuvelachtig naar (de bezienswaardige stad) Grosseto, om daarna richting de kust te gaan, vlak wordend en nagenoeg blijft tot La Spezia.

Rijdend langs het zuidelijkste deel van de Toscaanse kust genoemd de Maremma. Ooit een onbewoonbaar gebied, met uitgestrekte moerassen, nu drooggelegd. Onbewoonbaar door de malariamug, nu een toeristische bestemming. Lange zandstranden langs de Golf van Follonica, omringt door schaduwrijke pijnboombossen. Het wordt ook wel de Etruskische kust genoemd. Na Cecina richting Livorno wordt de verkeersvolume hoger, maar het rotsachtige kustlandschap steeds betoverender.

Van Livorno door naar Pisa, voor een bezoek aan de scheve toren, landinwaarts. Hierna weer terug naar de kust, richting Viareggio en naar La Spézia. Deze havenstad die aan de aangenaam klinkende baai Golfo die Poetie ligt, bereikten we het zuidelijke gedeelte van de regio Ligurië.

Het stuk, zo’n 150 km, tussen La Spézia en Genua is bergachtig. Met de heuvel voor La Spézia meegerekend, zijn het er 6, varierend 200 en 700 meter hoog. Eerst nog redelijk langs de kust, later onder Genua van de kust af de Ligurische Alpen. Het is een mooi berglandschap , slapende dorpjes, talloze bochten en dus klimmen. De voert door het nationale park Cinque Terre met adembenemende uitzichten. Maar dus bovengemiddeld zwaar! Je kunt eventueel tussen La Spezia en Genua met de trein.

Maar er wordt ook gebruikgemaakt van omgebouwde spoorwegen. Pista Ciclopedonale Maremonti vanaf Levanto tot Framura, is zo’n voorbeeld. Hierna volgt de Passo del Bracco, 600 meter hoge pas naar Sestri Levante.

Langzaam komt Genua in zicht. Mocht je de stad nog niet bezocht hebben. Het is een ware verassing (zie ook Tilburg-Genua). Indien je niet via de Provence terug wil fietsen naar Nederland, kun je hier ook kiezen voor de route door Piëmont en over de Simplon naar Bern. Het route volgt nu steeds de kustlijn, naar de havenstad Savona en Albenga met zijn middeleeuwse sfeer. Langs de zee herhaalt het uitzicht zich steeds; prachtige panorama’s op de zee, mooie kustdorpen met hun boulevards en talrijke standen.

Het laatste onderdeel van de Pista Azzurra vangt aan met een fietspad, genoemd Parco Costiero, is 25 km lang en loopt naar Ospedaletti vanaf San Lorenzo al Mare. Het heeft een dubbele rijstrook voor fietsers en beschikt zelfs na San Lorenzo over een 1.500 meter lange fietstunnel (zie foto boven). Uniek! Doordat het de kuststrook volgt en door bekende badplaatsen komt, zoals Sanremo, zijn er veel panoramische uitzichtpunten met voldoende terrassen en restaurants. Het is dan nog maar enkele kilometers in Italië naar kuur- en kustplaats Ventimiglia.

Voor de grens moet na Latte 10% geklommen worden (Mortola), dan dalend naar de grens. Een vlak stuk volgt naar de oude badplaats Menton om langzaam te stijgen naar Roquebrune. De route gaat hierna om Monaco heen. 11% stijgend naar La Turbie. Ik vraag mij af of ik niet via Monte Carlo ga. Dan wel tegen het ‘advies’ van Benjaminse in. Ook via de kustlijn kan Nice worden bereikt. De route van Benjaminse volgend, bovenlangs, via de Col d’Eze (~600m) de D2564. Hoe het ook zei, in Nice, al of niet over de bekende boulevard eindigt deze routebeschrijving.

Nog 16 blogs naar Pasen

• wanneer gereden? In augustus 2021
• aantal kilometers:911 km
• aantal hoogtemeters: 6210 hm
• aantal uren gefietst: 100 uur
• aantal dagen gefietst: 60,5 dagen
• de zwaarte van de route:  Licht Gemiddeld Inspannend
• het wegdek van de route: 10% over autowegen (SS1) met snelverkeer; meest over de normale provinciale wegen, en over de boulevards en de plaatselijk aangelegde fietspaden
• Parcours: Piste Ciclabile del Tevere en Ciclovia Tirrenica (BI19) en volgt vaak ook de SS1 Via Aurelia (soms ook erover)
• wat waren de hoogtepunten (m.u.v. Rome)?
  • Fietsen langs de Italiaanse Riviera met diverse plaatsen zoals Genua, Albenga, San Remo
  • De 5 dorpen van Nationaal park Cinque Terre
  • Livorno en Grossetto
  • Pisa en de Etruskische kust

Hoe was deze fietstocht?

Dit is geen route uit de boekjes. Ik wilde onderzoeken of het mogelijk is om Rome op een andere wijze te verlaten of aan te rijden dan via de bekende. Hoe mooi is het om langs de Middellandse Zee te fietsen? Ik ondervond niet altijd fietspaden goed aansloten, noodgedwongen een stukje over het strand. Maar altijd kon ik de tocht voortzetten. In het m.n. Italiaanse vakantieseizoen is het druk aan de stranden en in badplaatsen. De overnachtingsprijzen zijn hoog. Maar de faciliteiten zeer goed., zodat de noodzakelijke winkels/barretjes nooit ver weg zijn. De route biedt de mogelijkheid om de grote havensteden te bezoeken en de Cinque Terre vanaf het achterland te zien. Natuurlijk kun je altijd een boottocht inlassen.

Kortom MIN= Duur en Druk (in het hoogseizoen) en niet altijd over gebaande paden. Soms noodzakelijk een stukje over het strand of over een (wel toegestane) autosnelweg. PLUS: Volop overnachtingsfaciliteiten en winkels, niet zo warm als in het binnenland, afwisselend door havensteden en natuurparken; je vermijdt de Apennijnen en Alpen (indien je over Avignon fietst).

Meer informatie over deze route vind je via deze pagina:

Podcast