Een fietstocht naar Rome telt misschien wel voor 2 of 3, toch stel ik hem voor als 1 fietsidee. Misschien maakt de route wel meer indruk als je hem achterelkaar in bijvoorbeeld 3 weken fietst. Sommigen vragen weleens, welke route is mooier? Die van Reitsma, of die van Benjaminse. Mijn antwoord: ervaar ze gerust allebei, ze zijn het meer dan waard!
dagen
uren minuten seconden
tot
Start van het Fietsseizoen 2023
Fietsen naar Italië is niet nieuw. Al in 2013 werd een start gemaakt om via de Splügenpas dit land in te fietsen (Fietstochten Rome). In 2018 ging de route over de Simplon (Fietsen naar de Riviera). Beide keren dus via Zwitserland en het daarvoor gelegen België, Luxemburg en Frankrijk. De huidige route gaat langs de IJssel, Waal, Maas en Roer Duitsland in en via Oostenrijk naar Zuid-Tirol / Trentino. Het is de route van Reitsma, door velen al gereden, en nu kan ook ik mijn ervaringen (gaan) delen.
Voornoemde route gaat tot Rome, en kent bij Ferrara een keuze naar Ravenna. Ik wil een stukje langs de Adriatische kust naar het zuiden. Dit is ook de hoofdroute. De andere route via Po-vlakte en door Toscane naar Florence, is immers al eerder gereden. Via San Marino en Assisi wil ik naar tussenbestemming Lago di Bolsena fietsen. Dit vulkaanmeer ligt zo’n 100 km ten noorden van Rome (de route verder naar Rome (Benjaminse) is ook in 2017 gereden: zie: naar Rome over de Via Francigena). De rit naar Rome loopt via de ‘Toscaneroute’ vanaf Montefiascone naar Certignano, waar de hoofdroute van Reitsma weer wordt opgepakt om via Cíviata Castellana naar Prima Porta de Tiber te ontmoeten en via deze rivier Vaticaanstad te bereiken.
De route heeft 4 onderdelen:
- Zwolle – Garmisch-Partenkirchen (~1100 km)
- Garmisch-Partenkirchen – Ferrara (~600 km)
- Ferrara – Assisi – Bolsena (~500 km)
- Bolsena / Montefiascone – Roma (~110 km)
Omschrijving van de route
Het eerste gedeelte: langs Gelderse, Limburgse en Duitse rivieren naar Garmisch-Partenkirchen
Vanaf Zwolle volgt de route de LF3 langs de IJssel en haar Hanzesteden Deventer, Zutphen en Doesburg. Onder Arnhem wordt, voor het eerst de Rijn gevolgd, om na Millingen via de Waal Nijmegen te bereiken. Hier ga ik de route van Reitsma volgen, die net zo als de LF3 verder voert naar het zuiden door het Rijk van Nijmegen, langs de Maas Noord- en Midden Limburg in. Ten zuidoosten van Roermond fiets ik Duitsland in, langs de Rur (Roer), waar aan het einde de heuvels van de Eifel liggen. De Zülpicher Börder steek ik over om voor de tweede maal de Rijn te treffen bij Remagen. Het Rijndal volgend, na Bingen en Rüdesheim het zachtglooiende Rheinhessen in. Vanaf Heidelberg het dal van de Neckar, met steil beboste hellingen en burchten. De volgende rivieren zijn de Kocher en de Jagst, waar nu toch wordt geklommen (tot 9%). Nu wordt het Schwäbische Alb bereikt, eerst licht omhoog, dan over een hoogvlakte met donkere sparrebossen. Daarna dalend naar Dillingen an der Donau. Vervolgens naar Augsburg. Verder zuidwaarts, langs Lech en het vlakke Lechveld komen de Alpen dichterbij; brede, vlakke dalen tussen beboste heuvelruggen en door gletsers gevormde meren. Via Ammersee en Staffelsee arriveer ik in Duitslands bekendste wintersportplaats. Het einde van dit gedeelte.
Deel twee: door het Inntal, en over de Alpen Italië in, langs Lago di Garda en Verona naar Ferrara
Om Duitsland te verlaten moet geklommen worden met uitzicht op het Wettersteingebirge en het Karwendelgebirge. Na de top op de 1.247 meter hoge Buchener Höhe, sterk dalend (tot 10%) het Oostenrijkse Inntal in. Tot Verona valt de route samen met de Via Claudia, die hier in het Oberinntal begint. Naar Italië moet de Reschenpas (1.515 m) beklommen worden. Het is een van de laagste passen over de Alpen, hierna dalend Zuid-Tirol in. De rivier de Etsch/Ádige wordt gevolgd naar Bozen/Bolzano, ook parallel aan de Südtiroler Weinstrasse. Door wijndorpjes dus. Trento is de eerste echt Italiaanse stad op de route. Iets om naar uit te kijken! De hoofdroute loopt direct door naar Verona, evenwijdig aan het Gardameer. Nu ik toch zo dichtbij ben, is het leuk om langs het meer te rijden. Dit betekent na Mori naar het westen om via de oeverweg naar Bardolino te fietsen en vandaaruit, weer langs de Ádige naar Verona, die ook de Po-vlakte inleidt. Nog voor Ferrara (net voorbij de Po) moet de Polésine met zijn vlakke landerijen en waterlopen, doorkruist worden. Ferrara staat te boek als de meest vriendelijke fietsstad van Italië.
Laatste delen: naar Mar Adriatico, San Marino, Assisi, het Lago di Bolsena en Roma
Na het verlaten van Ferrara, met zijn middeleeuwse kern en vele palazzi, gaat de route richting zee. Hiervoor moet nog wel een vlak en leeg polderlandschap doorkruist worden (Valle del Mezzano). Na de lagune Valli di Comácchio wordt Ravenna bereikt, na het oversteken -met een veerpont- van de Reno. Via een bos met Parasoldennen komen we langs de Riviera Adriatico. Na zo’n 25 km achter Cesenático verlaat de route de vlakte om geleidelijk de Apennijnen binnen te dringen. Het is het dal van de Marécchia, waardoor het fietspad loopt en ook net langs San Marino, het dwergstaatje op de rotsen van het Valmarécchia. Natuurlijk fiets ik hier even omhoog; Europese hoofdsteden worden nooit overgeslagen, hoe klein ook! Daarna wordt het echt klimmen om via de Valico di Viamággio (983 m en 9%) de Apennijnen over te komen. Weer dalend wordt het brede dal van Tiber bereikt, eerst door weilanden en later door loofbossen. De rivier volgend komt Perúgia naderbij, maar niet bereikt. Wel het op dezelfde hoogte liggende Asissi. Na Rome het belangrijkste pelgrimsoord van Italië. Richting Massa Martana wordt het weer heuvelachtig, na het vlakke Valle Umbra. Om eindbestemming Bolsena te bereiken sla ik hier van de ‘Reitsma Route’ af richting Todi. Ik ben dan in Etruskisch gebied en het middeleeuwse Piazza del Popolo behoort tot de meeste pittoreske pleinen van het land. Ik zal het ter plaatse nog wel bekijken, maar zoals ik het nu kan bepalen zal ik langs het Lago di Corbara, de Tiber over naar Lubriano, boven Bagnoregio langs, tussen bestemming Bolsena bereiken.
Deel 4 zal vanaf om het meer heen naar Montefiascone en de Monte Cimino gaan. Hier bepalen olijfgaarden en hazelnoot- plantages het beeld. De kerkelijke staat is tussen 1309 en 1376 bestuurt vanuit Montefiascone, het pauselijk kasteel Rocca di Papa staat op de hoogste punt. Maar de sky-line wordt bepaald door de Cattedrale di Santa Margherita. Je kunt dus wel stellen dat deel 4 een pausenrit wordt van ruim 100 km naar die andere pausenstad. Maar ook het ‘Est! Est!! Est!!!’ verhaal is een reden om even stil te staan bij deze stad. Maar niet te lang, we rijden door naar Vitorchiano, de oude kern ligt op een tufsteenrots. Daarna Soriano nel Cimino, op een heuveltop onder de oude dode vulcaan. Tufsteen zie je ook, maar dan uitgesleten door water voor je Cívita Castellana inrijdt, over een brug. Het is nog maar 60 km naar de eindstreep. Eerst nog klimmen naar kunstenaarsdorp Calcata, ook weer op een tufsteenrots boven een riviertje. Via het bekende 12 km lange, vrij liggende fietspad langs de Tiber is de Sint Pieterskerk een eindpunt, maar wie weet ook weer een nieuw begin. Auguri!
Nog 15 blogs naar Pasen
- wanneer gereden? In juni 2021
- aantal kilometers:2400 km
- aantal hoogtemeters: 12667 hm
- aantal uren gefietst: bijna 153 uur
- aantal dagen gefietst: 27 dagen
- de zwaarte van de route: Gemakkelijk met Enige Inspanning
- het wegdek van de route: de route is grotendeels autoluw en gaat over veilige fietspaden of wegen
- Parcours: grotendeels verhard en kent enkele lichte tot gemiddelde bergpassen
- wat waren de hoogtepunten (m.u.v. Rome)?
- Koblenz, Heidelberg, Garmisch-Partenkirche
- Gardameer, Verona, Ferrara, Ravenna
- Assisi, Todi
Hoe was deze fietstocht?
De Route van Reitsma is een zeer goed uitgedokterde fietstocht naar Rome. Hij is robuust en degelijk. Je komt niet snel voor nare verrassingen te staan; Met de documentatie heb je een goed verhaal voor zowel bij de voorbereiding als ook onderweg. Duidelijke pluspunten zijn de mooie trajecten langs de vele rivieren en de passen over de Alpen en Apennijnen zijn goed te doen. Naast de vele natuur kom je ook door mooie steden en authentieke dorpen. Voor de op zeker fietsende vakantieganger is het een fantastische ervaring. Minpunten zijn er eigenlijk niet. Soms gaat de route door een bos, maar dan wordt er wel een alternatief geboden. Soms is de route wat eentonig, maar ook dan is er vaak een alternatief
Meer informatie over deze route vind je via deze pagina:
Fietskriebels 