Nog maar een kleine twee weken en het is Pasen. Met deze nog 11 blogs, dan start het fietsseizoen weer… Over het weer gesproken, dat zit nog niet erg in de lift. Terwijl we vorig jaar al weken in maart konden genieten van de zon, is nu de natuur aan het genieten van de regen. Broodnodig tegen de droogte! En dat doet me ook denken aan vorig jaar, toen ik half april terugvloog naar Spanje om daar aan mijn reis naar Sevilla en verder, te beginnen. Het was er groen en zeker niet warm en langs de zuid Spaanse kust moest ik tegen de wind in boksen. Terwijl ik nog even terugblader in het fietsdagboek, doen de herinneringen mij weer verlangen… Ik nam me zelf terug naar de 4e fietsdag.
Carretera del Mediterráneo (El Alquián – Castillo de Baños 104 km 626 hm)
Na een paar dagen half werk, qua kilometers dan, zijn de weersvooruitzichten beter. Ik stond om 7 uur beneden in het hotel. Deze beschikt over een 24uurs receptie plus bar. Een norsige Spanjaard heeft dienst. Terwijl ik mijn fiets bevrijd uit een te kleine werkkast, waar de lucht en temperatuur nog gevangen zit van vorig jaar zomer, hoor ik de Spanjaard brommen. Volgens mij wilde hij de hotelkamer sleutel. U mag wel even helpen, zeg ik. Maar dat verstond hij niet. Dus beriep ik mij op mijn zwijgrecht. Veel te vroeg om moeilijk te gaan doen. Toen ik de fiets in de hal had, kwam hij er weer aan… Preperacion! riep ik en vroeg alvast om een koffie… dat hield hem op afstand, hij ging naar de bar. Inmiddels kon ik nog naar het toilet en de kamer controleren op niets vergeten. Paar minuten later was ik weer beneden en was hij bezig met een groep wielrenners. Mijn koffie stond klaar, maar in plaats van rustig te gaan zitten, nam ik wraak. Versperde zijn looppad en zwaaide met de sleutel Signor Signor los 🙂 Chiave!! Nu keek hij nog norser, de bestelling van de wielrenners moest eigenlijk eerst.. hij baande terug naar de receptie om de sleutel op te hangen. Toen hij terug was vroeg ik wat cakejes, dronk de heerlijke koffie en stapte op de fiets, terwijl de zon net op kwam.
Met zon in de rug en weinig verkeer op deze zondag rijd ik door grote (Almería) en kleinere plaatsjes. Voornamelijk langs de zee en de N340 volgend. In de verte aan noordkant de eeuwige sneeuw; de majestueuze toppen van de Sierra Nevada. Tussen sneeuw en zee, dacht ik is deze zondagmorgen een mooi geschenk.
dagen
uren minuten seconden
tot
Start van het Fietsseizoen 2023
De fietstocht op het Iberisch schiereiland gaat verder. Grotendeels gebruik ik de bekende routes van Cyclingeurope: naar en door Andalusië en de Ruta Iberica. Doch het eerste stuk zal langs de Costa Almería en de Costa del Sol gaan via de EuroVelo 8 en tussen Sevilla en Lissabon volg ik de EuroVelo 1 eerst langs de Middellandse Zeekust en door de Algarve via de Atlantische Oceaankust omhoog. Tussen de hoofdsteden kan ik dan weer de Ruta Iberica. Via een verbindingsroute tussen Madrid en Hendaye zal ik Frankrijk weer in te rijden en zo de aansluiting hebben op de Vélodyssée. Laatst genoemde trajecten behandel ik in volgende blogs. Deel 1 gaat nu eerst langs de zuid Spaanse kust naar Sevilla.
Omschrijving van de route
Deel 1 Via Spaanse Kusten naar het Diepe Zuiden
De fietstocht wordt weer opgepakt waar het eerste deel is gestopt. Hier in de heuvels van Murcia rijd ik 20 km ten westen van Lorca in zuidelijke richting naar Puerto Lumbreras en Pulpí. Na 80 kilometer en 680 meter dalend, bereikt de route de Costa Almería in het plaatsje Vera Playa, in het land van Andalusië. De kustlijn wordt nu zoveel als mogelijk gevolgd naar Carboneras (30 km na Vera Playa). Richting Almería kan dit niet altijd en wordt het mooie Spaanse land in gefietst, o.a. langs Fernan Pérez. De EuroVelo gaat hier overigens weer naar de kust, maar ik blijf in het binnenland. Dat scheelt kilo- en hoogtemeters. Na 100 kilometer vanaf Vera Playa is de hoofdstad Almería daar. De EV8 wordt verder gevolgd naar Adra, de meest zuidwestelijke gemeente van de provincie Almería. Goed om te weten: in Adra worden tapas nog geserveerd zoals het hoort, bij elke alcoholische versnapering of druivensap, wordt een gratis tapa geserveerd, afhankelijk van de bar zal dit vis of vlees zijn, vaak kan er gekozen worden uit een hele lijst van tapas.
vanaf de start is nu 235 km gefietst Na Almeriá wordt de Costa del Sol gevolgd naar Malaga over 220 kilometer. In totaal is nu zo’n 460 km gereden.
Vanuit de mooie stad Málaga gaan we weer naar het noorden, eerste vlak fietsend via Estacion de Cartama en Pizarra de oostelijke oever van de Guadalhorce volgend tot je weer moet klimmen naar Álora. Hierna door de vallei van deze rivier naar de stuw bij El Chorro. Het doel is nu Ronda, zo’n kleine 60 km verderop. Voordat je aan de route begint kom je langs het stuwmeer met hotel, bars en camping richting Ardales en verder soms sterk stijgend naar El Burgo. Verstandig om het laatste stuk van 25 km uitgerust te beginnen. Er volgt een laatste hoge pas voor Sevilla de Puerto del Viento (1.190 m), eerst 5 km 8% dan dalend en weer 7% stijgend over 3 km. De laatste 12 km gaan gelukkig dalend naar Ronda.
Het diepe zuiden achterlatend gaat de route door de witte dorpen naar Sevilla. Eindplaats van de route door Andalusië. Ik volg de noordelijke variant, eerst naar Arriate en Setenil over de Puerte de El Monte op de provinciegrens van Málaga en Cádiz. Er moet stevig worden geklommen naar het witte dorp Olvera, hiervoor ligt nog Torre. Vlak voor Olvera gaat de route naar de Via Verde de la Siera op. Tot Copite passeer je 20 tunnels. Ik verlaat de hoofdroute voor de kortere doorsteek over Montellano naar San Juan de las Cabezas. Na Montellano wordt het steeds vlakker en 100 km na Ronda ben je al in San Juan. De weg loopt via Los Palacios y Villafranca naar de hoofdstad van Andalucia!.
Nog 11 blogs naar Pasen
- wanneer gereden? In mei 2022
- aantal kilometers:712 km
- aantal hoogtemeters: 7232 hm
- aantal uren gefietst: 50 uur
- aantal dagen gefietst: 9 dagen
- de zwaarte van de route: boven gemiddeld inspannend
- het wegdek van de route: meest autoluwe wegen
- wat waren de hoogtepunten ?
- Malaga, Sevilla
- El Chorro: Caminito del Rey
- Ronda
Hoe was deze fietstocht?
De kustroute tussen ‘Lorca’ en Sevilla bestaat uit vlotte wegen door natuurgebieden. Je rijdt door land- en tuinbouw gebieden met veel citrusvruchten en ‘plastica’ glasbouw. Houd rekening met veel wind. Málaga is een mooie stad met een leuke boulevard. Het centrum met haar grote Kathedraal is gezellig. De route kwam langs het vliegveld, door het drukke autoverkeer, een gevaarlijke weg. De camping net onder Sevilla is een goede uitvalsbasis voor een bezoek aan de stad.
Meer informatie over deze route vind je via deze pagina:
Fietskriebels 