BC16 De Stromingen Van De Twee Zeeën (Melendugno – Capo di Santa Maria di Leuca 82 km 718 hm)

Ist alles oké? De campingbaas is erg aanwezig en wil zo’n beetje om het halfuur weten of alles goed is. Tutto bene? A posto? Hij heeft in Duitsland gewerkt en spreekt redelijk Duits. Hij krijgt daarvan maandelijks €41 pensioen. Hij klets gezellig verder, zijn zoon werkt bij Lindenboom, zoek maar op, is een geniale programmeur en verdient wel €30.000 per maand! Mama mia! Hij wilde Ingrid ook wel even naar de supermarkt brengen. Hij meent het allemaal goed, maar het is té. Als we morgen nog bleven konden we mee-eten, hij gaat vis roosteren. Die en die komen ook!

We overweegden nog een dag te blijven, maar hij is te doorgeslagen in zijn kernkwaliteiten. Vanmorgen voor half 8 groette hij alweer vriendelijk zwaaiend.

Het eind van de fietsroute is in zicht. Nog een paar klimmetjes langs een prachtige zee. Na Otranto kom ik op de kustweg. Er fietsen diverse vakantiegangers op de wegen. De soms kleine havenplaatsen oogen vriendelijk en zijn klaar voor het zomerseizoen. De zee is prachtig.

De route eindigt op de kaap, het hoofd van de hak steekt brutaal in de zee. Waar de Ionische en de Adriatische zee in elkaar stromen. Niet dus alleen het einde van de route, ook die van het Italiaanse vaste land. Hier op het meest zuidelijke punt, net daarvoor staat de een na grootste vuurtoren van het land. Hier zou apostel Paulus aan land zijn gekomen; Een grote kerk, een groot plein. Deze plaats voelt veel meer als het eindpunt. Van het hart van Italië naar de hak. Een mooie tocht van bijna 1.200 km. Apuglie is een regio die het waard is om bezocht te worden.

Wil je de routebeschrijvingen met de hoogtepunten nalezen? kijk kan hier: