Nieuw in 2023: Vanuit Centraal Italië naar de Hak van de Laars (Apulië)

Als Apulië de ‘hak’ van de Italiaanse ‘laars’ vormt, dan zijn Abruzzo en Molise samen de ‘enkel,’ zo lees ik in Capitool Reisgids Italië. Onbekend en dunbevolkt, het ruige landschap in de Abruzzen wordt overheerst door de Apennijnen met steile weggetjes. Een streek van schaapherders en tegen de berghellingen aangedrukt liggende half verlaten dorpjes. Molise, minder spectaculair maar vol van legenden en samen met de Abruzzen een van de laatst ongerepte gebieden van Italië. Molise wordt ook gekenmerkt door hoogvlakten, glooiende valleien en eenzame bergtoppen. Apulië met vruchtbaar vlak land; olijfolie en wijn. Architectonische bijzonderheden: van barok tot trulli-huizen. Kortom het zijn regio’s die roepen om doorheen gefietst te worden!

Met behulp van de toeristische fietsroute Rome – Bari / Brindisi van Reitsma gaat deze fietsroute vanaf het meer van Bolsena door o.a. Umbrië, de Abruzzen en Molise naar de regio Apulië. Via Bari, Brindisi en Lecce wordt onderin de Hak van Italië, het meest zuidoostelijkste punt en eindplaats Santa Maria di Leuca bereikt.

In ’t Kort:

  • NB: deze pagina is in opbouw
  • Vanaf het Lago di Bolsena (Lazio) naar Capo di S. Maria di Leuca (zuidelijkste puntje van de Italiaanse Laars)
  • 16 etappes, 1.166 km, 11.799 hm
  • Zwaarte: coëff 10.1
  • Beleving: door ongerepte regio’s, vruchtbare Apennijnen, van bossen en hoogvlakten diep in de regio Apulië
  • Bereikbaarheid: om de startplaats te bereiken kun je uitstappen op treinstation Orvieto of Viterbo. Of via de Rome-route (Benjaminse: traject Via Francigena, of Toscane route van Reitsma), of Zwolle – Bolsena – Rome
  • Veiligheid: meest over rustige landwegen
  • Parcours: 99% verhard/asfalt, zwaarder klimmen in de Abruzzen, vlakker naar mate zuidelijker
  • Code: BC (Bolsena – Santa Maria di Leuca)

Van het hart van Italië naar de punt van de laars

Proloog

Wat ligt er na Rome? Hoe is het om door onbekende regio’s als de Abruzzen en Molise te fietsen, waar het stil is en tal van natuurparken verborgen liggen? Hoe is het om af te dalen naar Bari waar de enige echte Sint Nicolaas begraven ligt, en naar het einde van de Via Appia in de havenstad Brindisi? En langs de Adriatische Zee en verder Apulië in naar het meest zuidoostelijkste puntje van de Laars? Maar bovenal leer je in deze fietsreis de prachtige regio’s Abruzzo en Puglia kennen!

  • van Bolsena naar Benevento (~500 km)
  • van Benevento naar Bari en Brindisi (~500 km)
  • van Brindisi en Capo di S. Maria (~170 km)

De afstand Bolsena via Bari en Brindisi naar Capo di S. Maria di Leuca is 1200 km

Korte omschrijving van de route

Met behulp van de toeristische fietsroute Rome – Bari / Brindisi van Reitsma gaat deze fietsroute vanaf het meer van Bolsena door Umbrië, de Abruzzen en Molise naar de regio Apulië. Via Bari, Brindisi en Lecce wordt onderin de Laars van Italië, het meest zuidoostelijkste punt en eindplaats Capo die Santa Maria di Leuca bereikt.

Deel 1 Langs het geografisch middelpunt van Italië naar Benevento

Het eerste traject gaat over de Cassia langs het Lago di Bolsena naar Montefiascone en oostwaarts naar Grotte Santo Stefano en Attigliano waar we de Tiber (en de Autostrada del Sol) oversteken. We zijn nu in Umbrië en zetten koers naar Terni. We zijn ruim 80 km op weg. De route gaat – 20 km verder – om het Lago di Piediluco heen, waar ook een camping is. De volgende plaats van omvang is Rieti en zijn we weer in Lazio (120 km van Montefiascone). Noemenswaardig is dat Rieti het geografisch middelpunt van Italië is. We gaan nu meer klimmen naar het Lago di Turano (hoogte ongeveer 500 m). Bij Castel di Tora steken we het meer over en stijgen verder na Carsoli naar 1200 meter net voor Roccacerro. Het stijgingspercentage gaat tot de 11% over 15 km en daarna 10 km dalend. We zijn duidelijk in de regio Abruzzen. Roccacerro en omgeving hoort bij het plaatsje Tagliacozzo, aan de voet van de afdaling, zo’n 200 km na de start.

Hoogte- en routeprofiel Montefiascone – Avezzano

25 km verder doorrijdend komen we in de stad Avezzano. Bij San Benedetto dei Marsi houdt de vlakte wel op en gaat de route weer stijgen. Na Gioia dei Marsi tot aan Gioia Vecchio over 15 km stijgend tot 1400 meter. We komen in het Nationale Park van de Abruzzen, het oudste nationale park van de Apennijnen. Op 100 km na Avezzano fietsen we dalend langs het Lago di Barrea, met camping. Daarna weer stijgend na Barrea en vlot dalend naar Alfendena. We gaan nu de regio Molise in, de op een na kleinste regio van het land. Molise is een van de dunst bevolkte gebieden van het land. Een groot probleem is de ontvolking, veel mensen van het platteland trekken naar de grotere plaatsen of verhuizen naar het welvarende noorden van Italië. Grote steden kent Molise niet, de enige stad met meer van 50.000 inwoners is de hoofdstad Campobasso. We komen er niet door, maar rijden er ten westen van langs. De route naar het zuiden blijft door ruw gebied op en neer gaan, maar wordt het wel steeds minder en is een dalende trend ingezet. Langs het Lago di Campolattaro is de hoogte nog slechts 380 meter en na een korte heuveltop 500 meter dalen we af naar Benevento in de regio Campanië. Het eind van het eerste van de route naar de regio Puglia.

Hoogte- en routeprofiel Avezzano – Benevento

Planning: mei 2023

Deel 2 Naar de havensteden Bari en Brindisi aan de Adriatische Zee

Traject 2 gaat naar de havensteden Bari en Brindisi en telt ook zo’n 500 km. In Benevento komen we op de hoofdroute die Hans Reitsma heeft uitgestippeld. Vergeet hier niet de goed bewaard gebleven Triomfboog te bekijken. Daarna steken we de Apennijnen over en dalen we naar de Murge. Dit is een glooiende hoogvlakte doch moet voor Ariano nog worden geklommen (zie hoogteprofiel). Een kilometer of 50 na Benevento kom je langs Ariano Irpino. Het plaatsje ligt op een 800 meter hoge bergtop. Je moet wel 100 meter klimmen voor een bezoekje. Voordat we Puglia inrijden gaat de route door de Regio Basilicata, ook wel Lucanië genoemd. Na Palazzo San Gervasio buigen we naar het oosten om naar Bari te fietsen. Dit is nog 100 kilometer. Onderweg kom je door Ruvo di Puglia (op 230 km na Benevento) en 20 km verderop de gemeente Bitonto, die ligt op ongeveer 118 meter boven zeeniveau. Het stadje Bitonto is omgeven door uitstrekte olijfboomgaarden. Opmerkelijk is de ringweg (“strada poligonale”) die halverwege de 20ste eeuw als een nagenoeg perfecte cirkel met een straal van 3 km om Bitonto heen is gelegd. Bari rijd je in na zo’n 270 km vanaf Benevento.

Hoogte- en routeprofiel Benevento – Bari

Het laatste deel van dit deel loopt van Bari naar die andere grote havenstad Brindisi en is 185 km lang. Na Casamassima rijden we naar Gioai del Colle (bezienswaardig zijn het kasteel en de Chiesa Madre) en Putigliano, maar het meest interessant is na 70 km van Bari de hoofdstad van de Terra del Trulli: Alberobello. Het is er erg commercieel en druk met toeristen. Leuk is zeker de kerk: Chiesa di Sant’Antonio, het dak lijkt op een trullo. Hierna gaat de route naar Locorotondo, of te wel: ronde plaats. We rijden even verderop door Cisternino. De stad zelf is bijzonder gezellig, ook de gehele regio rondom de stad is echt fraai. Iets wat eigenlijk voor de gehele gemeente Cisternino geldt. 15 km verder komen we in Ostuni: een van de schilderachtigste plaatsjes van Apulië.

De hoofdroute gaat nu verder naar Carovigno, maar ik neem een afslag richting Ceglie Massapica om het park Trullo Babette te bezoeken. Het is maar een korte dwaling, want bij San Vito dei Normanni zijn we weer op de route van Reitsma. Het dorp is gegroeid rond het kasteel Castello Dentice di Frasso, dat oorspronkelijk een kasteel van de Normandiërs was. Buiten het dorpscentrum, in de berg Jannuzzo, bevindt zich de rotskerk Sint-Blasius. De kerk is gekend om zijn fresco’s uit de Byzantijnse periode. Nu nog maar 25 km naar Brindisi, eind van het voorlaatste deel. Dit is niet alleen een grote havenstad, maar het is ook nog een hele gezellige. Bovendien is het een stad met de nodige bezienswaardigheden op verschillende gebieden.

Hoogte- en routeprofiel Bari – Brindisi

Deel 3 Verder dalend de Hak in

Het is nog 160km naar het zuidelijkste punt van de Hak van de Laars: Santa Maria di Leuca. Het is een plaats (frazione) in de gemeente Castrignano del Capo. Leuca is gelegen in het uiterste puntje van het Italiaanse vasteland, en is bekend vanwege de iconische 47 meter hoge vuurtoren die tot 102 meter boven de zeespiegel oprijst. Vanaf Ottranto (115 km vanaf Brindisi) gaat de route tot het eind langs zee.

route- en hoogteprofiel Brindisi – Santa Maria di Leuca

Maar laten we bij het begin van het derde deel beginnen. We verlaten het oude centrum van Brindisi en steken de SS16 over, waar ook de EV5 loopt. Deze Euro Velo ‘Via Romea’ of te wel de Via Francigena, is de oude pelgrimsroute van Engeland naar Rome en is later doorgetrokken naar Jeruzalem via de haven van Brindisi. In totaal 3.200 km o.a over de Via Appia. Het is maar 25 km dat we gelijk opgaan, in Mesange nl. gaan we naar het zuidoosten richting Cellino San Marco. We dalen verder de hak in naar Trepuzzi. Op het grondgebied van Trepuzzi staat het voormalige Kapucijnenklooster Sant’Elia; tijdens het ancien régime lag het convent op het grondgebied van Squinzano. Deze laatstgenoemde plaats kom je eerder door. 70 Kilometer na de start in Brindisi ligt Lecce.

Lecce is met 95.000 de laatste stad van enige omvang op de route. De stad beleefde een bloeiperiode van de 16e tot de 18e eeuw. Uit die tijd zijn veel monumenten uit de renaissance, barok en rococo bewaard gebleven. Het is nog zo’n 100 km naar het einddoel. Aan de kust ontmoeten we Otranto, de oostelijkste plaats van Italië. Wat ook interessant is dat we door Santa Cesarea Terme komen. Terme, dus bronnen die hier stromen met chloor-, zwavel- of jodiumhoudend water. Een kuuroord met prachtige villa’s uit de late 19e en vroege 20e eeuw.

Op de kaap waar deze route eindigt zie je de grote vuurtoren (47 meter en 102 meter boven zee), na die van Genua de hoogste van het land. Het verhaal gaat overigens dat Petrus op weg naar Rome hier een tussenstop maakte Daar is natuurlijk wel een basiliek gebouwd, wat hier aan herinnert, hier aan het einde van dit land en aan het eind van deze prachtige route door de Hak van de Laars.

Foto door Michelangelo Iaia op Pexels.com

Hoogtepunten

Onderstaande lijst is opgesteld niet met de intentie om volledig te zijn, maar om je een indruk te geven van de bezienswaardigheden op of bij de route.

  • Terni : Van oudsher is Terni de meest geïndustrialiseerde plaats van Umbrië. De stad bevindt zich op een waterrijke vlakte. De rivieren Serra en Tescino waren fundamenteel toen in de 19de eeuw de staalindustrie op gang kwam. Terni heeft een jonger uiterlijk dan de andere steden van Umbrië. Dit is een gevolg van de zware bombardementen die gedurende de Tweede Wereldoorlog een groot deel van het historische centrum vernietigden. De belangrijkste monumenten in het centrum van Terni zijn de kerken San FrancescoSant’Alò en Santa Maria Assunta en de resten van een amfitheater uit de eerste eeuw voor Christus
  • Rieti was oorspronkelijk de hoofdstad van de Sabijnen toen het door de Romeinen veroverd werd. De stad heette in deze tijd Reate. Na de ondergang van het Romeinse Rijk werd de stad onder de voet gelopen door de Saracenen en Noormannen, tot het in de 12e eeuw een vrije gemeente werd. Tot de eenwording van Italië in 1871 hoorde het lange tijd tot de Kerkelijke Staat. Monumentaal centrum van de stad is de Via Roma, die de vier middeleeuwse stadswijken verbindt. Langs deze weg zijn enkele imposante kathedralen en paleizen te vinden. Rieti is het geografisch middelpunt van Italië
  • De stad Avezzano ligt in de regio Abruzzen in de provincie L’Aquila. De plaats ligt op de vlakte Piana del Fucino, die tot halverwege de 19e eeuw in beslag werd genomen door een meer. Het Lago di Fucino was qua oppervlakte ooit het derde meer van Italië. De vruchtbare grond bracht de stad veel welvaart tot een aardbeving de stad op 13 Januari 1915 volledig verwoestte. Het natuurgeweld kostte 10.000 mensen het leven. In mei 1944 raakte de net opgebouwde stad weer zwaar beschadigd door bombardementen. Twee bouwwerken die al dit geweld overleefd hebben zijn het Casa dei Palazzi en het kasteel Castello Orsini. De gemeente kent ook de toegang tot het Romeinse Tunnelcomplex van keizer Claudius. Tegenwoordig is Avezzano een moderne stad met een rechtlijnig stratenplan en ruime parken. Het is een belangrijk commercieel, industrieel en agrarisch centrum in het berggebied Marsica. Op korte afstand van de stad ligt een park met radiotelescopen (Telespazio). Vijf kilometer ten noorden van Avezzano liggen de resten van de Romeinse stad Alba Fucens
  • Benevento is een stad in de Zuid-Italiaanse regio Campanië, ongeveer 60 kilometer ten noordoosten van Napels. Bij de stad vloeien de rivieren Sabato en Calore in elkaar. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie. Het hertogdom Benevento bestond van 571 tot 1077. Het was de hoofdplaats van de Samnieten. Gedurende de Romeinse tijd heette de stad eerst Malventum en na 275 v.Chr. na een gewonnen veldslag op Pyrrhus van Epirus Beneventum. Uit deze periode dateren de 15 meter hoge Boog van Trajanus en het Romeinse theater, die nog steeds in de stad aan de Via Appia te zien zijn. Naast het theater stond de Romeinse brug, die de Via Appia geleidde naar Benevento. De kerk van Santa Sofia, die eenzelfde plattegrond heeft als het gelijknamige gebouw in het huidige Istanbul, dateert uit de Longobardische periode, namelijk uit de 8e eeuw. Het erbij behorende klooster is ingericht als museum (Museo del Sannio). Fresco’s uit de Longobardische periode in het hertogdom Benevento, zijn te vinden in deze Santa Sofiakerk, alsook in de San Marco dei Sabariani en de kathedraal van Benevento. Een recenter gebouw is de Villa dei Papi (18e eeuw), zomerresidentie van de latere paus Benedictus XIII.
  • Ariano Irpino: Ariano Irpino ligt op een bergtop van de Apennijnen, die hier hoogtes rondde 800 m bereiken. De route loopt net onderlangs de plaats, vandaar de klim van 100 m voor wie het stadje wil bezoeken. In Ariano wordt al sinds de 13e eeuwmajolica gemaakt. De romaanse Concattedrale di Santa Maria Assunta bezit een fraaie façade, die in de 15e eeuw werd opgetrokken in zandsteen met een groenige tint. In de voormalige schatkamer van de kathedraal bevindt zich het Museo degli Argenti, dat religieuze voorwerpen van zilver tentoonstelt. Op het hoogste punt van de stad staat het kloeke Castello Normanno zo genoemd omdat de Normandiërs in de 12e eeuw het een paar eeuwen eerder door de Longobarden gestichte kasteel restaureerden en vergrootten. Het kasteel huisvest het Museo della Civiltà Normanna, dat vooral veel wapens exposeert. Daarnaast zijn er munten en een groot model van de Slag bij Hastings te zien. Met die slag, die plaatsvond in 1066, begon de Normandiër Willem de Veroveraar zijn verovering van Engeland. Andere Normandiërs slaagden erin het Zuiden van Italië te veroveren en daar een rijk te stichten.
  • Ruvo di Puglia: De Concattedrale is een belangrijk voorbeeld van de Apulisch-romaanse stijl, die hierna nog te zien is in Bitonto en Bari. Het is een sobere bouwstijl: in Ruvo beperkt de uiterlijke versiering zich tot een rijk gebeeldhouwd hoofdportaal en een fraai roosvenster in de voorgevel. In de historische binnenstad staan meerdere palazzi. In één daarvan, het Palazzo Jatta, is een nationaal archeologisch museum gevestigd, dat een prachtige collectie klassieke vazen bezit. Er zijn zowel Griekse als plaatselijk geproduceerde vazen te zien.
  • Bitonto:  Ook deze stad met 55.000 inwoners bezit een kathedraal in Apulisch romaanse stijl. De voorgevel is rijker versierd dan die in Ruvo: ook hier is er een prachtig roosvenster en een rijk versierde centrale ingang, maar bovendien is de gevel verluchtigd met een aantal tweelichtvensters. Ook de zijgevel aan het plein is de moeite waard. Op het plein naast de kerk staat een barokke obelisk die werd opgericht nadat bij een aardbeving in 1731 Bitonto ongedeerd bleef, terwijl er in de omgeving wel schade was.
  • Bari is de hoofdstad van de gelijknamige metropolitane stadsregio en van de regio Apulië in Zuid-Italië. De stad telt ongeveer 330.000 inwoners en is een belangrijke havenplaats aan de Adriatische kust. Bari is ook een universiteitsstad. De historische oude stad, met zijn talrijke kerken en pleinen en zijn kasteel, is goed bewaard. Daarnaast is er het moderne Bari met een opvallend rechthoekig stratenpatroon. Ten noorden van de Corso Vittorio Emanuele ligt het ‘oude gedeelte’ op een kleine kaap, begrensd door de twee havens. De kathedraal van Bari, of kathedraal van de heilige Sabinus stamt uit de 12e eeuw en bezit een roosvenster in de façade. Ook de Sint-Nicolaasbasiliek (in 1087 begonnen met de bouw) is prominent aanwezig in de stad. In de Basiliek van Sint-Nicolaas worden de stoffelijke resten bewaard van Sint Nicolaas, de bisschop van Myra. Deze werden in 1087 door zeelui van Bari uit de Sint-Nicolaaskerk van Myra meegebracht. De heilige Nicolaas is beschermheilige van de stad. Zijn feest wordt elk jaar uitgebreid gevierd op 7,8 en 9 mei. Het gaat hier om dezelfde sint wiens naamdag (6 december) op 5 en 6 december in onder meer in de Lage Landen in ere wordt gehouden. Nicolaas is tevens ook een heilige in de oosters-orthodoxe kerken. Oost en West ontmoeten elkaar jaarlijks in Bari. De oude, direct aan de zee gelegen stadskern is een schilderachtig, op een Noord-Afrikaanse kasba lijkend labyrint van steegjes en binnenplaatsen. Volgens sommigen is die wirwar ontworpen om de bewoners tegen de wind te beschermen en binnenvallende vijanden de weg kwijt te laten raken. Ook hedendaagse bezoekers kunnen er nog makkelijk verdwalen
  • Alberobello: De plaats ligt op de vruchtbare hoogvlakte ten zuiden van de stad Bari te midden van uitgestrekte olijfboomgaarden. De naam Alberobello is afgeleid van het Latijnse Sylva Arboris Belli, dat verwijst naar de uitstrekte eikenbossen die de plaats ooit omgaven. Het centrum is gebouwd op twee heuvels: op de oostelijke ligt de nieuwe stad, op de westelijke de oude monumentale stad. Alberobello is vooral bekend vanwege de vele trulli die er staan. Twee wijken bestaan vrijwel louter uit trulli: Rione Monti en Aia Piccola. Er zijn siamese trulli te vinden, een trullokerk en de Trullo Sovrano, de enige trullo die uit twee verdiepingen bestaat. Rione Monti, met zo’n 1000 trulli, is in 1910 tot nationaal monument uitgeroepen, in 1996 werden de trulli van Alberobello opgenomen in de lijst van werelderfgoederen van UNESCO.
  • Locorotondo: Dit stadje dankt zijn naam, die ‘ronde plaats’ betekent, aan het kleine, cirkelvormige historisch centrum aan de zuidkant van de plaats. Met zijn kubusvormige witte huizen, smalle straatjes en intieme pleintjes heeft het veel sfeer. De Chiesa Madre () is een neo-classisistiche kerk; de Madonna della Greca is een klein, eenvoudig kerkje met een mooi gotisch roosvenster.
  • 3 bezienswaardigheden in Cisternino 1. Het oude centrum: Eigenlijk is het hele oude centrum een bezienswaardigheid op zich. In dit centrum vind je steile trappetjes, smalle steegjes, prachtige balkonnetjes en een fraai plein. Het is heerlijk om op je gemakje door dit oude centrum heen te lopen. 2. Piazza Vittorio Emanuele: Binnen het oude centrum is het Piazza Vittorio Emanuele mogelijk het mooiste gedeelte. Dit is een relatief smal plein met onwijs veel gezelligheid. Ook vind je rondom dit plein fraaie gebouwen. 3. Torre di Porta Grande een oude toren van zeventien meter hoog. Je kunt deze toren beklimmen, waarna je van een weids uitzicht geniet. Ook vind je op deze toren nog een fraai standbeeld.
  • Ostuni: Deze stad bevindt zich op een unieke locatie, heeft veel te bieden en is onder toeristen dan ook vrij populair. Aangezien deze gehele regio nog niet gebukt onder de hoeveelheid toeristen gaat, is het in en rondom Ostuni ook nog erg gezellig. Een typerend kenmerk van Ostuni zijn alle witte gebouwen. Dit stadje wordt hierdoor ok wel ‘la città bianca’ genoemd, oftewel het witte stadje. Opvallend hierbij is ook dat de gehele stad op een flinke heuvel ligt. Zelfs van kilometers afstand kun je daardoor deze prachtige stad al zien liggen. Als je eenmaal een stapje in deze pittoreske stad zet, weet je niet waar je moet kijken. Prachtige gebouwen, fraaie pleinen en indrukwekkende vergezichten; je treft het allemaal aan in dit witte plaatsje in Puglia. Naast de oude stadscentrum is de Kathedraal (gotisch) ieen bezienswaardigheid. Als je bij de kathedraal van Ostuni bent, is het advies om even door te wandelen naar de San Vito Martire. Dit is een klein kerkje met eveneens een unieke bouwstijl (barokstijl van Lecce). Dit kerkje is overigens wel volledig in het wit uitgevoerd.
  • Brindisi: is een havenstad in het zuidoosten van Italië, met ongeveer 90.000 inwoners, aan de Adriatische Zee. De stad is de hoofdstad van de provincie Brindisi. De bekende Via Appia uit de Romeinse tijd liep van Rome tot Brindisi, dat toentertijd Brindisium of Brundisium heette. Daarmee werd de plaats al vroeg een zeer belangrijke plaats uit strategisch oogpunt. Veel scheepvaart vanuit Italië naar bijvoorbeeld Romeinse kolonies vertrok uit Brindisi. Dit is zijn de top 3 bezienswaardigheden: 1. Porto di Brindisi; een bezoek aan de haven van Brindisi mag én kan eigenlijk niet ontbreken. In deze stad proef je echt de industriële sfeer van het oude Italië. Bovendien kijk je vanuit de haven over de Adriatische Zee. Uniek, fraai en indrukwekkend tegelijkertijd. 2. Palazzina del Belvedere: In deze regio zijn veel archeologische opgravingen gedaan. Men heeft ervoor gekozen om veel van deze opgravingen ten toon te stellen in de Palazzina del Belvedere. Voor alle cultuur- en historieliefhebbers is een bezoek aan dit museum dan ook aan te raden. 3. Kathedraal van Brindisi; Net zoals veel andere steden in Puglia heeft Brindisi ook een prachtige kathedraal. In deze kathedraal vind je zelfs nog de originele mozaïekvloer uit de 11e eeuw. De kathedraal zelf is gebouwd in de prachtige Romaanse stijl.
  • Lecce: Ga je een bezoekje brengen aan Lecce? Dan zijn de volgende bezienswaardigheden absoluut aan te raden. 1. Piazza Sant’Oronzo Het Piazza Sant’Oronzo is één van de fraaiste pleinen van Lecce. Bij dit plein vind je ook één van de bekendste gebouwen; het amfitheater. Dit theater werd bij toeval in 1901 door bouwvakkers ontdekt en is volledig blootgelegd dankzij jarenlange opgravingen. Dit amfitheater is eigenlijk dé blikvanger van de stad Lecce. 2. Kathedraal van Lecce – Basilica di Santa Croce Ook de Kathedraal van Lecce is het bezoeken meer dan waard. Deze kathedraal werd in 1114 gebouwd en vervolgens in 1659 volledig herbouwd. Door de jaren heen is de kathedraal goed onderhouden, waardoor je hedendaags van de prachtige barokke stijl kunt genieten. 3. Castello Carlo V Tot slot is ook een bezoek aan het kasteel Carlo V aan te raden. Dit kasteel werd al in de 12e eeuw gebouwd en is echt goed bewaard gebleven. Je kunt ook een kijkje in dit kasteel nemen, waarin onder meer de Hertoginzaal adembenemend is.
  • Otranto: In het mooiste dorpje van Italië vind je prachtige gebouwen. Ook geniet je van azuurblauw water en van de volgende bezienswaardigheden: 1. Largo Porta Alfonsina Dit is zonder twijfel één van de meeste gebouwen in Otranto. In het verleden diende dit gebouwd als poort en als kasteel. Op dit moment vorm het kasteel nog steeds de ingang naar het oude centrum van Otranto. 2. Santa Maria Annunziata Veel dorpjes in Puglia hebben hun eigen kathedraal; iets wat ook geldt voor Otranto. Deze kathedraal is echt uniek, aangezien de kathedraal in verschillende stijlen gebouwd is. Bovendien kun je ook ín deze kathedraal een kijkje nemen. 3. Torre Matta In de vroegere verdedigingslijn was de Torre Matta een belangrijk onderdeel. Vanaf deze toren kijk je over de prachtige kust en de gezellige haven uit. Erg leuk om deze toren even te bekijken en te beklimmen.
Bron: Door MPhernambucq – Straat met Trulli’s in Alberobello

Parco Nazionale d’Abruzzo, Lazio e Molise.

Dit belangrijke natuurreservaat stamt uit 1922 en biedt een afwisselend landschap van hoge bergtoppen, rivieren, meren en wouden. Het biedt bescherming aan 66 soorten zoogdieren, 52 soorten reptielen en 230 soorten vogels, waaronder de steenarenden en witrugspechten. Er komen 2000 plantensoorten voor. In Pescasseroli kun je alle informatie over het gebied krijgen en heeft goede faciliteiten voor toeristen en er is ook een dierentuin met alle dieren uit de streek; inclusief beren en wolven.

Van dag tot dag

D.m.v. het fietsdagboek

Epiloog

Na afloop van de fietstocht worden onderstaande paragrafen gevuld

Plussen en Minnen

Een mooie tocht om het zuid-centrale deel van Italië en een gedeelte van de regio Apulië met de fiets te ervaren. Naar mate je zuidelijker komt neemt het klimmen af, maar vooral in de Abruzzen (m.n. het Nationale Park) zitten de zwaardere trajecten. Al met al een diverse fietstocht met veel natuur duur overwegend dun bevolkt gebied. Naast de overweldigende natuur (inclusief beren), kom je ook voldoende cultuur tegen. Enkele punten waar je rekening mee moet houden zijn: campings zijn schaars, zwerfhonden vooral in Molise, blaffende / achter je aan rennende waakhonden op de weg, kouder en de kans op regen in het centrale hogere gedeelte groter en tot slot, slechte wegen (30%).

De Statistieken

Hieronder een tabel waarin o.a. opgenomen afbeeldingen van de dagelijkse hoogteprofielen. Is je beeldscherm kleiner dan de tabel? Scrol dan en vergroot eventueel. Op de laatste regel zijn de totalen opgenomen.

Volgt

Zwaarte

Over het gehele traject is het een bovengemiddelde inspannende fietstocht (de zwaarte coëff. is 10.1)

Fotogalerij

Virtuele tour

Alle video’s zijn opgenomen bij de betreffende dagboekberichten. Als voorbeeld onderstaand de video.

Bronvermelding


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: