Ezelwandeling
Als je het probeert lukt het je nooit. Ik heb precies 100 km gefietst. Niet dat het wat uitmaakt. Zo rond 5 uur arriveer ik op natuurkampeerterrein Groesbeek. Kamperen bij de boswachter. Deze is niet meer dan een aanmeldzuil. Een soort elektronische campingbaas. Niet nors, in tegendeel, je moet hem aanraken en dan start de procedure. Aan het eind print hij een sticker, die je zichbaar op het kampeermateriaal moet aanbrengen. Heeft nu weinig zin, want het is aardedonker. Er is slechts op 1 plek verlicht, juist, bij het sanitairhuis. De campingbaas niet meegeteld. Ik ben niet alleen. Er staan nog 7 anderen, allemaal diep verscholen tussen het donkere hout. Heel anders dus, dan vanmorgen. De enige gast van Uitspanning Zonnedauw vertrok. Prima fietsweer zo! Het was genieten, ik begin zelfs al te wennen aan het zadel.
Ik rij door kleine dorpjes en langs boeren erven. Bij een lees ik Ezelwandeling en een bedrag. Huh? Weer een woord van de dag. Hoe ziet zo’n wandeling eruit? Maximaal 2x fout lopen? Of is het in het kader van aankomend Palmpasen?
Venloop
Langs de Maas komt het eind van deze route in zicht. Nog even Venlo in.. ik kom in een groots feestgedruis. Terrasjes vol, straten afgezet, muziek door elkaar en veel, veel wandelaars. Eerst dacht ik aan een marathon, maar het is een ‘normale’ wandeltocht. Deze stroom van mensen hield tot Arcen aan. Ik vroeg hoeveel aan een wandelaar. 40 kilometer. Zonnepetje af! En straks wachten de terrasjes. Zéker geen Ezelwandeling.

De route volgt de Maas en is soms glooiend. Zeker bij Cuijk, bij de Mookerheide is het flink klimmen. Een goede oefening voor de Ardennen in de mei. Ter afwisseling moet je een paar keer de Maas oversteken, zodat beide oevers niet jaloers worden.

Morgen de laatste dag van deze contrastvolle tocht door Zeeland, Brabant en Gelderland.
