Zoals ook de temperatuur de laatste dagen op-en-neer, maar vooral gestaag naar beneden glijdt, zo vervallen we langzaamaan naar het einde van het jaar. Vervallen in de zin van terugvallen. Terugvallen op waar we gestart zijn. Immers ieder eind, heeft weer een nieuw begin.. De herfst laat ook dit jaar weer zien hoe mooi een afsluiting… een tot besluit is.
Aan dat tot besluit, heb ik de laatste weken gewerkt. De beelden, de routes van 2019 trokken voorbij; De prille koude in maart, de ijzige nachten eerst in mei, die warmer werden in de tijd. De harde wind langs de kliffenkust van Zuid-Engeland. Bergpassen en scherpe heuvels. Mooie vergezichten de dalen in of over water. De verstilde dorpen en majestueuze steden. Het opstaan met de zon, de regen op de wangen. De vele ontmoetingen, spontaan. Soms met verbazing: ‘helemaal met de fiets!’ Soms met ‘dat wil ik ook!’ Maar deze, van een mede tentenfietser is mij het meest bijgebleven: ‘Wij hebben de mooiste hobby die er bestaat!’
Met mijn blogs, met de verhalen, de beelden, wil ik dié sfeer overbrengen. Die van de mooiste hobby die er bestaat. Je op eigen kracht voortbewegen waarbij elke dag weer helemaal nieuw is, die een nieuwe omgeving en een andere cultuur laat zien. Niet wetend wat er op je pad komt en waar je zult overnachten. De landen en regio’s ‘voelen’ en de natuur in je opnemen – alsof je die absorbeert. Het is reizen… met de menselijke maat.
Mijn blogs probeer ik altijd kort en bondig te houden. Terugkijkend op 2019, heb ik een video gemaakt, waarbij ik getracht heb die sfeer over te brengen. Op hoop dat het íetsje gelukt is. Wat sowieso niet gelukt is, is het bondig houden. De video duurt zo’n 30 minuten.. maar ja, misschien ‘vliegt’ de tijd wel om. En is het zo weer lente, de start van nieuwe fietsavonturen!
Benieuwd naar de eerste geplande reis van 2020? Klik hier voor een blik in de toekomst
Fietskriebels 