Wanneer gaat de camping open? (Deel 3)

Ik zou een vrolijk blog willen schrijven. Want het is lente. Want we staan aan het begin van een nieuw fietsseizoen. Ik zou een leuk blog willen schrijven, net zoals de eerste, twee jaar geleden, met een anekdote over de camping en over het fietsvirus en over… Ik zou net zoals een jaar geleden een enthousiast blog willen schrijven, over de plannen en nieuwe reizen die aanstaande zijn. En dat ik vorig jaar in mijn geestdrift, al in het weekend van de wisseling van winter- naar zomertijd onderweg was van Vlissingen naar Venlo. Dat toen steeds dichterbij kwam het grote plan om alleen naar Genua te gaan fietsen … dat ik genoot van mijn nieuwe fiets en de prille lente om mij heen, zodat het liggen klappertanden in mijn tent totaal naar de achtergrond verdween.

Maar de wereld is veranderd. Ik las gisteren met het wegvallen van de particuliere bestedingen dat de ‘lockdown maatregelen de economie schokt’ (jammer trouwens dat we het niet over stil– of platlegging hebben, of over bijvoorbeeld vergrendeling, maar dit terzijde). Ja, het schokt óns. Zo voelt het bij mij ook, een schok. En onzekerheid. Deze bijna ongrijpbare, veroorzaakt zoveel verschrikking. Als ik de droevige nieuwsberichten lees uit Italië, vanuit het epicentrum van de pandemie. Waar we een paar jaar geleden nog fietsten, en in Bergamo overnachtten. Bergamo, met zoveel doden dat het leger in convoi 60 overledenen naar buursteden als Modena, Piacenza en Rimini brengt, omdat de regionale crematoria het niet meer aankunnen.

Jaren ’20 2.0

Ik kon de huidige situatie niet vermoeden toen ik begin dit jaar schreef over de jaren ’20. Die roerige jaren van de vorige eeuw. In een paar weken, en de maatregelen veranderen soms nog met dag, is ons leven en onze leefomgeving totaal veranderd. Gesloten scholen en restaurants, mensen in quarantaine, nauwelijks vliegverkeer. IC-bedden gevuld met COVID-19 patiënten. Grenzen dicht en landen onbereikbaar. Het zijn slechts enkele voorbeelden.

Onvoorstelbaar, buitennissig en bizar. Dan realiseer ik me temeer hoe afhankelijk ons bestaan is. Het stelt harde grenzen aan de haalbaarheid van plannen. Er is onzekerheid over het vervolg, de komende weken en maanden. Ootmoedig is dan ook een mooi oud woord, waar het stof wat mij betreft nu vanaf mag worden geblazen.

Onbegrensd fietsen door Europa is op dit moment onmogelijk

Verslaat het fietsvirus corona?

Fietsen door Europa is op dit moment onmogelijk. Op dit moment. Want er is een strategie om hier uit te komen. Ons lichaam zit immers vol met virussen. Dus leer ons virussen kennen! Sterker nog, ze zijn de meest voorkomende biologische entiteiten op aarde. In een druppel zeewater zitten er bijvoorbeeld al meer dan 10 miljoen! (Bron: Artis // micropia.nl). De meeste zijn goedaardig, zoals dat ook voor bacteriën geldt. Veel soorten zijn juist goed voor ons lichaam. Tegen de kwade moeten we ons wapenen. Mits met voldoende weerstand, kan ons immuumstysteem het gevecht aan en winnen. En heb je een virus te pakken, draag je hem immuum geworden – hopelijk – de rest van je leven met je mee.

Met dit inzicht is er dus uitzicht, maar is een tijdschema moeilijk te geven. De zomer kon er weleens heel anders uitzien dan gepland. Een Rondje Drenthe lijkt vooralsnog wel mogelijk. En -met in het achterhoofd een Plan B- blijf ik positief. Ook al zitten we in de roerige – zeg maar gerust – bizarre jaren ’20.

Blijf fietsen, blijf gezond! Andrà tutto bene.

NB: Voor degene die hebben gegoogled op ‘wanneer gaat de camping open ?’ en zomaar in dit verhaal verzeild zijn geraakt: gewoonlijk start het seizoen met Pasen. Gewoonlijk.