De cheffin van deze camping is ook pizzabakker. Beide gaat haar niet goed af. Ze heeft, net zoals haar 3 teckels – die vrij rond lopen te keffen – een scherpe stem. Ze heeft de arme dieren niet onder controle, die alleen maar zenuwachtiger worden van elke voorbijganger. Bij het aanmelden, snerpt ze een hele waslijst van ziektes naar mijn hoofd. Vanwege corona verplicht. Terwijl de teckels rond mijn benen zwermen. Het is de toon die de muziek maakt, dacht ik later.
Ik heb dus trek in een pizza en maak toch ongemerkt de associatie met onze Italiaanse campingbar. Ik meld mij bij de balie en bestel een tonno con cipollo. En ja, daar gaat mevrouw mee aan de gang. Wat ik al vermeldde, dat loopt niet goed af. Na een kwartier hoor ik haar kraaien tonijn mit zwiebeln. Haar hulpje komt het maar brengen… de smaak? Karton, met olie. Zoiets, schoenmaker hou je bij je leest, is nog altijd van toepassing.
Langs de Weser 
Klooster Bursfelde
De route maakt een grote lus. Een omgekeerde U. Bij Gieselwerder, besluit ik deze U af te snijden en binnendoor naar Trendelburg aan de Diemel te gaan. Dat is slechts 12 km, terwijl de hele U 35 km is. Maar dan moet ik wel over een flinke heuvel. Het is ongeveer 50-50: 6 kilometers omhoog (10%) En wat omhoog gaat… juist ook deze oude wijsheid klopt nog steeds. En dat bleek de hele dag zo, afwisselend klimmend.
Fietskriebels 