Een geliefd tussenstation

Ik neem de woorden van Arnoud Boerwinkel graag over. Ik vind het mooi gevonden zoals hij dit als titel boven zijn voorwoord van de hoofdredacteur heeft geplaatst. Ik sprak hem tijdens mijn fietstocht in Spanje. Naar aanleiding van mijn podcast interview met Hans Reitsma (De Oertocht naar Rome), die verbonden is aan de Vereniging van Pelgrimswegen naar Rome. Arnoud vroeg of hij mij mocht interviewen voor een artikel in het verenigingsblad Omnes Viae Roman Ducunt. Alleen de naam van het blad is al mooi! Het betekent: Alle wegen leiden naar Rome. Zo is het. Gelukkig staat er alle wegen, en zijn er dus veel tussenstations op weg naar de Eeuwige Stad.

Zoals je kunt lezen had hij mij niet een-twee-drie aan de telefoon. Het is soms passen en meten tijdens zo’n fietstocht in den vreemde. Is er bijvoorbeeld voldoende mogelijkheid om mijn telefoon op te laden, of is er wel een geschikte plek om een goed gesprek te houden? En als dat er allemaal was, had ik niet altijd zin. Na een dag fietsen, hoe raar het wellicht ook bij je overkomt, vind ik het heerlijk om ongestoord van de rust en-of in de nieuwe omgeving te zijn. Een interruptie van buitenaf is minder welkom. Maar toen ik op dag 14 van mijn Spanje reis in een blokhut in het plaatsje Uña was aanbeland, viel alles op zijn plek. Een tussenstation aan de Lagune van Uña in het land van Castilla La Mancha. Arnoud en ik bleken jarenlang ongemerkt buren te zijn geweest aan het Meer van Bolsena. Beiden in en vanaf onze jeugd, vanaf dezelfde basis. Je kunt je wellicht voorstellen dat ik de fietsdagen daarna ongemerkt moest denken aan hoe toevallig, bij toeval ook weer niet is..

Het leuke gesprek werd in bijgaand interview – soms met enige redactionele vrijheid – opgetekend. Ik wilde je het niet onthouden.