Ik werd kwart voor 7 wakker, liep naar het toiletgebouw met de kap van mijn hoodie over mijn hoofd. Ik gooide water in mijn gezicht om echt wakker te worden en me echt ervan te overtuigen dat het regende. Nou ja, het miezerde met bij tijd en wijle motregen. Do you have a light? vraagt een Portugese hoodie, ook met het hoofd ingepakt en sigaret in de hand. Ik was inmiddels met de tent bezig. Mijn gasbrander heeft zo’n elektrische vonk, maar met dit weer had ik hem al ingepakt. I have not, but it is a nice day to stop smoking! riep ik hem toe. Hij is de leider van een jonge groep voetballers, die gisteravond laat nog aankwamen. En niet geruisloos. De Portugees zei in gebrekkig Engels dat hij te veel gedronken had en erg toe was aan een sigaret. Gisteren was er een toernooi… vandaar. Howmany miles do you in a trip. Miles, vraag ik. Hij is blijkbaar nog in de bonen. Ik praat hem bij en vertrek met stille trom richting de supermarkt waar al om 8 uur rijen dik klanten bij de bakkerij staan. Ik kies voor de café afdeling en bestel een americano met crossants en belegde broodjes voor onderweg.
Omdat het zondag is, rijden er weinig auto’s op de doorgaande weg. Het miezerd lekker door en blijf op deze weg; kan ik wat nadenken zonder echt op de route te letten. Ik maak me wat zorgen over mijn linker oor. De binnenkant voelt wat ontstoken. Als dat doorzet, wordt de huid dikker en sluit het gehoor af. Ik kreeg daar in de winter druppels voor en een zalfje. Die ligt in de koelkast thuis… ik zal vanavond bij de eigen apotheek eens proberen online in mijn recepten historie te kijken. Wellicht kan ik morgen bij een farmacia langs. Nou dat soort gedachten dus. Na Redondo stopt de regen en gaat het als een interval training op en neer naar Elvas. Het laatste bastion van Portugal op de route. De aangegeven camping is (nog?) gesloten. Maar in deze vestingstad zijn genoeg hotels.
Fietskriebels 
Man, man, wat een afstand! Chapeau!!
LikeGeliked door 1 persoon