BC01 Naar Het Hart Van Italië? (Bolsena – Narni 85 km 1.149 hm)

Het startpunt is niet zomaar gekozen, bedenk ik mij onderweg, terwijl ik over de vertrouwde Via Cassia SS2 fiets. Niets is toevallig, al komt het mij wel goed uit. Het meer van Bolsena is waar ik al jaren kom, een aantal keren ook naar toe ben gefietst en van hieruit ook naar Roma en 2 jaar geleden zelfs langs de Tyrreense kust naar Frankrijk en Spanje. De via Roma is ook de straat Bolsena uit, richting Montefiascone waar de routes van zowel Benjaminse als ook die van Reitsma richting de eeuwige stad gaan. Mijn startpunt is dan ook voor een vakantiefietser niet zo gek gekozen. Al moet je bij Benjaminse na Siena wel kiezen voor de Via Francigena-route, anders kom je niet langs Bolsena. Heb je eerder via Reitsma de hoofdroute gevolgd, dan zou je nu voor de Toscane-variant moeten kiezen om bij Montefiascone uit te komen. Het is sowieso een leuk alternatief, mocht je Rome al een keer befietst hebben, nu eerder af te slaan richting Narni, in de Midden Italiaanse regio Umbrië.

Volledigheidshalve moet ik hier wel even vermelden dat als je net als ik via de oostkant van het meer fietst, je na de bebouwing van Bolsena en bij km 110 links een bord ziet Via Francigena. Dit pelgrimspad is eerst verhard en leidt bijna autovrij naar Montefiascone. Wel een stuk veiliger, want op de Via Cassia SS2 rijdt veel verkeer, doch het wandelpad is niet fietsbaar. Zeker niet met bepakking. Ik kies voor de geleidelijke stijging, geniet van de uitzicht over het meer en neem het autolawaai voor lief.

Na Montefiascone is het kilometers lang afdalen. Pas voor Attigliani stijgt de weg. Zo gaat het op en neer, maar meest toch dalend. Voor Giove en Amelia moet ik straf klimmen, maar het duurt niet lang.

Onderweg veel bloeiende klaprozen, schapen in het veld, waarbij de honden als me een foto zien nemen luid blaffend naar me toekomen. Ik doe net alsof ik ze niet zie, maar trap toch wat sneller. Een familie wildzwijnen steekt later over. Op deze rustige landweggetjes is dat niet eens zo raar.

Zowel het stadje Narni als Rieti, wat later op de route ligt wordt door Wikipedia vermeld als het geografisch middelpunt van de laars. Typisch Italiaans?! Nee, want in Nederland kennen we hetzelfde probleem. Ik houd er maar op dat het hart van Italië hier is, op de Ponte Cardona, een Romeinse brug. Die ga ik morgen opzoeken… want Ingrid is al op de afgesproken plaats met Hein, onze kampeerwagen, gearriveerd. We overnachten op een parkeerplaats, die ook toegang geeft met liften naar het oude centrum van Narni.