Twee dagen, twee ritten. De eerste kort en afdalend naar de regio Campania. In centraal-zuid. De vorige dag vroeg om een rustige dag, mooi om deze te combineren met een bezoek aan de oude stad aan de Via Appia. De Boog van Trajanus en een goed restaurant voor een Italiaanse lunch. En dát is een middag vullend menu, afgesloten met een glaasje Strega. Strega is een regionaal likeur, zoeter, stroperiger en lijkt zwaarder dan limoncello. Strega is Italiaans voor heks, we zien het op de terugweg ook gebruikt worden als koffiemerk. Het een wat regionaal dingetje.
Je kunt het ook over je toetje gooien, vertelt de ober en daarom neemt Ingrid er een met ananas.
De kampeerwagen Hein is begin van de middag ingecheckt op een beveiligde Camperplaats. De incheckprocedure verloopt telefonisch, alleen in het Italiaans (de man is zeer geduldig en wij ook) waarbij je een code krijgt voor de sleutel. Hiermee kunnen we een hekslot openen. Het is simpel en effectief. Slechts €15 voor de nacht met water, elektra en 300 meter van het centrum.
De fietsrit was door een hevige lange regenbui, dalend naar de stad, waarbij ik koos voor het treinstation als eindpunt. Ingrid haalde me op. Het was nog maar 10 minuten, maar met dit weer, giga plassen in een drukke stad niet gemakkelijk fietsen. En dat is een understatement.
Het is nog droog op deze dinsdag en aan de lucht te zien duurt dat niet zo lang. Voor 8 uur fiets ik weg en groet nog een keer Trajanus in het centrum. In de bar, waar ik een cappu drink en een broodje eet inclusief een sanitaire stop, mopperen de Italianen op weervrouw van de RAI. In centro-sud wordt het maar langzaam beter. Toch valt het deze dag mee, ik rij voorspoedig het platteland van Campanie in: uitgestrekt landschap, meer geordend en meer boeren… en ook veel vervelende loslopende honden. Een viel mijn achtertas aan, als ik schreeuw schrikken ze en druipen af. Iedere keer jagen ze me weer de stuipen op m’n lijf.
Deze rit klimt, over een stuk van de Appenijnen, waarbij de route de EuroVelo 5 volgt. Aan het eind raakt mijn rechtertrapper los en kan nog maar langzaam over de hoogvlakte van de Murge gaan. Veel wind, veel windmolens en gelukkig staat Ingrid klaar. We kunnen 10 km verder op een camperplaats overnachten. Morgen maar eens kijken of er een fietsenmaker in de buurt woont.
Fietskriebels 