MM03 Veenroute naar de oudste stad van Drenthe (Exloo – Hollandscheveld 105 km)

Ik denk dat,

Je beter een bergpas kan rijden, dan 100 km tegen de wind in fietsen. Wie zit hier te klooien? Ik rij naar het noorden: tegen de wind in. Ik rij naar het oosten: tegen de wind in. Ik rij naar het zuiden en westen: de wind recht voor me! Je zult wel denken, waarom dan niet tegen de klok in gereden?

Ik denk dat het een goede training is voor de reis naar Italië. Want ik las vanmorgen dat ze de grenzen vanaf 3 juni opendoen?! 🤠😄. Zou het dan toch? Er zitten natuurlijk nog wat haken en ogen aan, maar… kon ik mooi over nadenken op de fiets.

Maar ik dacht vanmorgen, zeker na dat bericht, het wordt een mooie en makkelijke dag. Ik zoefde de Hunebed Highway af het Veendal in, richting de Duitse grens. De wind trok inmiddels aan en het landschap werd steeds kaler en rechter. Dit is best een stuk vergeten Nederland, dacht ik. Natuurlijk krijg je geen romantische gevoelens bij Emmer- en Barger-Compascuum, maar het natuurpark Moor – Veenland en het Rundedal (ooit van gehoord?) verdienen wel méér aandacht.

En als ik niet zo tegen de wind in moest beuken, had ik meer genoten van het Bargerveen. Hierna komen nog wat monumenten voorbij. Na de laatste grafstenen bij Exloo, nu uit moderne tijd: een luchtwachttoren en ja-knikkers. Aan de Duitse kant, over het Schonebeekdiep nog volop in bedrijf. De NAM heeft inmiddels modernere versies in dienst.

Het laatste stukje gaat door Coevorden, maar het veenlandschap blijft. Zo ook de wind. In Hollandscheveld stop ik, tenminste dat dacht ik. Blijk ik in Nieuw Moscou te zijn. Ik logeer boven een manege. Er zijn mooie appartementen gemaakt. Voor de helft van een hotelkamer en het ontbijt is inbegrepen. Daar hoefde ik dus niet lang over na te denken.