Fietskriebels
fietsavonturen in europa
TG01 Over Oude Sporen (Tilburg – Herentals 78 km)
De kleine, grote dag is aangebroken.
De trein rolt bijna geruisloos het station van Tilburg en de toekomst binnen. De afgelopen weken voelde ik de spanning al stijgen. Navenant de trein het eindpunt nadert en de widget, hieronder aan de pagina van deze site, de dagen en later de uren ging aftellen, steeg bij mij het bijzondere gevoel wat hoort bij een nieuw avontuur. En vandaag geeft deze widget aan dat de grote dag is aangebroken.
Ook de NS conducteur hoor ik het zeggen : Over enkele ogenblikken rijden we het station van Tilburg binnen. Enkele ogenblikken. Tilburg is het startpunt van een nieuw fietsavontuur. Twee gevoelens gaan in mij om. Enerzijds veel zin de vrijheid, de uitdaging, het onbekende. Anderzijds gaat het verlaten van het vertrouwde, het zekere en de luxe altijd gepaard met de vraag: is dit nú wat je wilt?
Over oude sporen
Op de route Tilburg uit, kom ik al snel op de oude spoorbedding; Het fietspad het Belslijntje loopt door tot Turnhout.
Is groot, in de grote dag wel een terechte kwalificatie? Volgens mij is een dag groot als er een gebeurtenis plaatvindt, dat het leven blijvend sterk veranderd. Althans, deze verandering wordt beoogd blijvend te zijn. Natuurlijk, de komende tijd leef ik als een reiziger, een tentenfietser, van regio naar regio, tot ik langs de Riviera della Palme Genua bereik. Maar daarna hoop ik toch weer terug te kunnen (vér?)vallen in het normale… Fietsend door de zegmaar, het gefragmenteerde Belgisch, Nederlandse Baarle-hertog denk ik dat het vandaag een kleine-Grote dag is.
Meer info over de route? Kijk op de pagina https://fietskriebels.com/tilburg-genua
Daarna volgen Turnhout met een prachtig begijnhof. Deze stad is ook de hoofdstad van de Kempen. Ook mooi is Herentals. Het stadsgezicht is beschermd.
Tot slot van deze eerste dag gaat de route over een oude spoorlijn naar Aarschot. Hieraan, bij het plaatsje ’t Heultje ligt camping Het Hof van Eden. Dat herinnert weer aan de vorige tocht naar Venlo… zou het toeval zijn?
De kop is eraf, een start gemaakt. Zo’n eerste dag is altijd weer even inkomen. Veel zin in de komende ruim 1400 km. Dan nu maar hopen dat de IJsheiligen dit Hof lankmoedig voorbij zullen gaan.
XE02 Langs industriecultuur (Gahlen – Lippetal 122 km)
Vroeg op..
Werpt zijn vruchten af. En er is geen mooiers om vroeg op fietspad te zijn! Dat moet ook mijn collega tentfietser hebben gedacht. Terwijl ik mijn eitje aan t eten sta, rijdt hij al voorbij. Terwijl ik ook niet laat ben. Om half negen rij ik langs kanalen en rivieren. Het is zó lekker!
Het is de hele dag rustig weer met een zonnetje en t gaat hele stukken langs het water. Met aan de zuidzijde van het fietstraject het Ruhrgebied. Grote fabrieken en ook lange lange binnenvaart schepen. Meest Nederlands, overigens.
En hier en daar een leuke plaatsje.
En natuurlijk de Romeinen…
Al met al veel kilometers gemaakt. De camping, een ook van het type doorgaans ligt aan de Autobahn en ook aan de Lippe. En geheel in stijl kan ik daarom afsluiten met een energiecentrale. Een oude op kolen?
XE01 Hoe zal het aflopen? (Zevenaar – Xanten – Gahlen 91 km)
Oostwaarts
Dat de noordgrens van het Romeinse Rijk langs de Rijn liep, weet denk ik wel iedereen. Dat zij het gebied ten oosten en noorden, richting de Elbe interessant vonden, lijkt mij logisch. Als je legers toch in de buurt zijn, waarom zou je je expansiedrift intomen? Diverse verkenners zullen er al geweest. Er wonen trouwens alleen wat slecht georganiseerde en onbeduidende Germaanse stammen. En kijk…de rivier de Lippe stroomt vanaf de Rijn naar het oosten. Dat scheelt ‘kaartkijken.’ De heerlegers komen in beweging. Hoe zal dit aflopen?
Tijd
Het is alweer even geleden. Ja ook van die Romeinen. Ik bedoel dat ik voor mijn tentje een blog zit te schrijven. Eens even bladeren in het fietsdagboek. De laatste post was van 3 juni! Na 3 weken in mei fietsen door stad en land en bergen en dalen, brak een relaxtijd aan. Thuisgekomen zijn er altijd zoveel dingen nog die aandacht vragen. En dan is het natuurlijk niet altijd fietsweer. Maar ondertussen zijn nieuwe plannen gemaakt, zodat ik dacht vanmorgen in het Duitse Wesel op de fiets te zullen stappen om naar Romeinse stad Xanten te rijden, gewoon hier aan de Nederrijn.
Doch, toch verliep het anders. Een defecte Duitse trein zorgde ervoor dat ik besloot in Arnhem over te stappen naar Zevenaar en van daaruit naar het startpunt te trappen. Meer kilometers, meer tijd… maar het zorgde wel weer voor een leuke ontmoeting. Ik zat net over de grens, in Elten een broodje te eten komt een man naar mij toe. Zo dat heb je snel gedaan… Ik zag je de trein uitstappen. Ik moest met de bus… zo gaat het vaak, zei ik. Met het OV heb je veel wachttijd. Hij vertelde dat hij organist is en nu een uitvaart. Nee niet hier in kerk, dorpje verderop. Ik haal hier de elektrische fiets op. Dan fiets ik verder. Hij vraagt naar de route en praten nog wat. We nemen afscheid, maar binnen 2 minuten is hij weer terug. Je moet echt op de Emsroute naar Telgte. Ik had eerder gelezen dat het een pelgrimsoord is. Je weet niet wat je ziet! Dat ga ik zeker doen. Maar nu eerst eens naar het startpunt.
een overzicht van de route vind je op de pagina: https://fietskriebels.com/emsradweg/
De Lippe
Deze rivier is de leidraad voor de fietstocht van monding tot bron. Cultureel en historisch langs de weg geladeerd met beelden uit een ver verleden, die door de organisatie van de Römer Lippe Route (geopend in april 2013) zijn opgesteld. Het maakt dem Lauf des Flusses Lippe als een historische heerweg, 2000 jaar geleden gefahren. Hoe zal het aflopen met de Romeinen?
Tussen Romeinse en Hanzesteden
Xanten en de eerste plaats van belang daarna is Wesel. De eerste dus ivm Romeinse relikwieën de ander vanwege haar sterke ligging aan de monding van de Lippe in de Rhein. Een oude handels-en garnizoensstad.
Ik kom toch nog een heel end. En beland op een camping waar het nog vakantietijd is. Ik hoor Pools? Nog al luidruchtig. Er staan inmiddels 4 tenten, waarvan 3 tentenfietsers. De Polen zijn met de auto. Met blijken Tsjechen te zijn.
Leuk om weer op pad te zijn!
TG19b Genova – la città degli avari
Maar ook op de lijst van UNESCO. Althans het Centro Storico. Mijn verwachtingen zijn hoog. Mede door het boek la superba van de alhier gevestigde Nederlandse schrijver/dichter Ilja Leonard Pfeijffer. Die zich overigens laat verontschuldigingen via zijn management; hij is in Rome.
Ik zit in de trein, onderweg naar de stad. Uur of 9. Tussen de forenzen die naar hun werk gaan…
Onderweg wil ik je vertellen over de stad, uit hetzelfde boekje van waaruit ook het Turijnse verhaal kwam. Ook Genua is opgenomen. Een stad van de ‘avari.’ Un avaro is een persoon die niet graag geeft, het tegengestelde van een ‘generiso.’ Je begrijpt nu wel wat de Italiaan hieronder verstaat.
Deze niet al te fraaie kwalificatie wordt toegedicht aan deze stad. Het verhaal, die deze betiteling verbeeld gaat alsvolgt. De hoofdpersoon, op reis door Italië bezoekt de stad die bekend is door zijn poëten en zijn volkszangers. Op een wandeling in het oude centrum raakt hij al na 10 minuten verdwaald in het labyrint van nauwe straatjes en steegjes. Hij gaat een bar in om informatie te vragen. Doch de barman zegt dat hij dan ook een koffie moét nemen. Omdat het immers geen ‘ufficio informazioni’ is, maar ‘un bar.’
Hij krijgt de koffie en de barista zegt dat het 2 euro kost. 2 euro! ‘Maar op de prijslijst staat 90 cent!’ De barman antwoordt dat hij de prijslijst niet geschreven heeft en bovendien ‘il caffè al tavolo costa di più. Dat is een in Italië normale zaak; een consumpie aan een tafeltje is duurder dan aan de bar.
De verdwaalde toerist geeft een biljet van 20 euro, omdat hij geen ‘monete’ heeft. De barman kan niet terugbetalen van zoveel geld en stuurt de gast naar een kiosk, tegenover de bar.
De verkoper in de kiosk reageert op vraag om 20 euro te wisselen, dat hij niét een bank is. Hij verkoopt kranten en tijdschriften! Om te kúnnen wisselen moet het slachtoffer een krant kopen en een blad over honden, die hij niet eens heeft. Tutto per pagare un caffè, is hij €15,50 kwijt. Genova è un città poetica, ma anche costosa; Genua is een poëtische stad, maar ook duur, zo verzucht de reiziger…
Un museo nell’aperto
Een paar laatste fietskriebels als definitief slot van deze blogs.
De stad is ontegenzeggelijk uniek, een museum in de openlucht. Het overtreft mijn verwachting. Het heeft een eigen karakter, die ik nog nergens heb ervaren. De oude haven, de sfeervolle piazze, de vele kleine winkeltjes maar bovenal het labyrint.
Ik loop en dwaal. Nauwe donkere steegjes. Een paar maal keer ik om. Te donker, te stil. Ik lees de bekende namen: via Luccoli, via San Lorenzo, Garibaldi, via della Maddalena, via Roma, en tal van vicoli. Het is een stad om écht te ontdekken. Als je durft.
Zoals je weet is Genua niet het einddoel van de fietstocht. Dat is de reis zelf. En die gaat door. Torno subito!
Ps: erg bedankt voor alle reacties tijdens de tocht!👌 molto generosi!
TG19a Langs de Rivièra (Savona – Genua Pegli 40 km)
De laatste meters op de weg die de ANWB afraadt. Het is waar ook de auto’s rijden op de SS1 via Aurelia. Sommige stukken hebben een fietspad, soms door tunnels. Al is het wel vaak zoeken waar de piste begint. En dan houdt het ook opeens op.
Ik beweeg me gewoon mee met het overige verkeer. Het gaat prima. Ze gaan wel om je heen.
Het is mooi en koel zo langs de zee. De Italianen vieren Domenica en la festa della Repubblica. Als is van dat laatste niet veel te merken. Misschien vanavond?
De stranden zijn overvol, net zoals de wegen die als parkeerterrein fungeren.
De laatste kilometers gaan voorbij. Het bord Genua staat er zó… opeens.
De camping die ik op het oog heb, en ook is aanbevolen, is in Pegli. Een voorstadje van de gemeente Genova. Van hieruit kan ik morgen makkelijk de stad bereiken per trein. Aan de receptie koop ik alvast het kaartje.
Als ik heb gedoucht heb ik een buur. Naast mijn tent, staat een motor. Nederlands nummerbord. Drie dagen geleden vertrokken uit Amsterdam zegt de jongeman. Ik drie weken lach ik. Je hebt er lang overgedaan, zeg ik. Hij vraagt waar ga je nu heen? Dit is mijn eindpunt. En jij? vraag ik. Dat weet hij niet. Wauw, gewoon gaan!
Even later gaat hij met zijn rugzak op naar de oude stad Genua.
Maar vanmiddag ga ik naar de boulevard. Daar schrijf ik nu deze een na laatste blog. Una birra alla spina helpt.
Exact 3 weken geleden Tilburg. Nu 1700 kilometers verder. Gewoon op de fiets. Het kan. Gewoon gaan.
TG18 Klimmen naar zee (Barolo – Savona 84 km)
Met een warme en zware dag in het vooruitzicht, dacht ik gisteravond bij die heerlijke Barolowijn om niet te laat te vertrekken.Als ik opsta is de camping nog in diepe rust. Kan al goed merken dat velen vrij hebben. Het is goed bezet. Ik kook de eieren, zet de koffie en breek de tent af. Na de al d i e dagen een automatisme. Om 8 uur reken ik de camping af. Koop broodjes in het winkeltje tegenover de camping en wat cornetti con marmelade.Die eet ik op in Dogliani. Een prachtig stadje in deze streek.
Terwijl de temperatuur opgelopen is naar 27 graden, de zon het zout uit mijn huid perst, pauzeer ik veel en vul de watervoorraad regelmatig aan.Maar opeens in de verte een blauw gordijn. Zo’n 15 km voor de kust is het eindelijk definitief dalen. Il mare liguria laat zich strak tussen de bergen zien.In Savona kies ik voor een camping, uiteraard aan zee. Ik draai de oude via Aurelia op. Een uur later, rond 4 uur, lig ik op het strand. Alles voelt zwaar en droom weg. Weg van de bergen. En als ik mijn ogen open doe, zie alleen maar mooie vrouwen. Wat een leuke dag is dit!
Recente populaire berichten & pagina’s
Leuk dat je kijkt op mijn site
Fietskriebels gaat over mijn fietsavonturen. Over de routes en verhalen die tijdens de tochten ontstaan.
Mèt bronvermelding mag inhoud worden overgenomen; fijn als je dit even meldt!
Zie je iets wat niet klopt, of heb je een vraag?
Dan hoor ik graag van je.
(c)iao Henrik
