Hey och välkommen! roepen de borden van camping Lisebergbyn in Gothenburg. Hier zien we elkaar weer. Ingrid is onderweg vanuit Malmö. Ik ben er rond 15:30u appt ze. Die tijd zal ik in het drukke centrum van de stad aankomen, het is daarna nog een half uur fietsen naar de stadscamping.
Veel hectischer dan Stockholm, trams en bussen rijden kriskras – zo oogt het – doorelkaar. Ik maak snel wat foto’s, want morgen bezoeken we samen de stad. Snel door naar de afgesproken camping. Ik zie je bij de receptie. Ik vergeet voor het CS de app ‘Ride with GPS’ uit te zetten, maar de stadscamping is dichtbij. Bijna bij de camping zet ik ‘m uit, en zie een berichtje van Ingrid, ze stond bij Liseberg strand, de verkeerde camping. Haar navigatie stuurde haar naar deze met bijna dezelfde naam. En nog erger appt en smst ze, haar telefoon stopt elke keer. Navigeren gaat moeizaam. Zou ze de camping nog kunnen vinden?
Boterzacht en bewolkt reed ik ’s morgens Vargön uit, het bleef een paar uur droog totdat het ging miezeren. Voor het eerst sinds Malmö deed ik mijn overschoenen en regenjas aan. Ik lunch in een bushokje.
De regen trok weg en de route werd steeds drukker. Het lijkt wel of alle verkeer naast elkaar naar de stad stroomt. Paralel lopen trein, snelwegen en de rivier met het fietspad.
In de verte staat de hoogste toren van Scandinavië. Nog in aanbouw, maar bijna klaar. De Karlatoren, 246 meter hoog en onttroont de Turning Torso van Malmö
Tweederde van de Triangel Sverige zit erop. En Ingrid en Hein? Ik heb engeltjes op m’n schouder! Slaakte Ingrid met een grote zucht, toen ze uitstapte op de afgesproken camping. De zon scheen weer.
FietsKriebels 