ZHP19 Zo’n laatste Tsjechische dag (Konstantinovy – Cheb Briza 93 km)

Ik wist niet goed hoe ik deze Tsjechische camping, van gister, moest beschrijven. Ik liep er gisteravond na mijn bezoek aan het dorpje, over. Dikke rookwolken, want klaarblijkelijk bbq-t elke Tsjech. Het lijkt het beste op een parkeerplaats, waar iedereen willekeurig zijn tent, camper, caravan, tussen had geplaatst. Willekeurig, want er zijn geen afgebakende plekken. Daar tussen liep, speelde, at, dronk en praatte iedereen. En alles liep goed, in goede harmonie. Het had een ongedwongenheid in zich, waar ooit ook in onze contreien het kamperen zo was begonnen. Het is even wennen, maar ik vond het niet vervelend en ook wel vrolijk makend.

Nu begrijp ik ook waarom ze het *Autocamp* noemen

Maar het bleef wel tot 1 uur s’nachts rumoerig. Ik had een korte nacht, maar ondanks dat wilde ik verder. Dus op tijd op.

Tijdens het afbreken van de tent, stoot ik met een tentstok mijn koffie om. Oh wordt het zo’n dag! Dat werd het. De plaatselijke super heeft slechts simpel brood en geen jus…Na enige kilometers vergeet ik een afslag. Mopperend terug. De vele heuvels hebben het op mijn benen gemunt. Een camping komt rond 2 uur in zicht. 5 kilometer van de route, maar ik ben toe aan rust. Dus er op af.

Aangekomen op de camping komt dè ‘campingdame’ haar huisje uit. Met mondmasker. Ze spreken hier al Duits. Het speet haar, maar vanwege de corona-maatregelen laat ze geen tenten toe. Onbegrijpelijk zeg ik, maar beleid is beleid. Zo’n dag is het! Moe trap ik door, op de route een uur verder een camping met Nederlandse eigenaren aan de andere kant van Cheb. Die zullen mij toch zeker niet weigeren! Ik rij met het snelverkeer mee, de kortste weg.

Ik zoek de receptie zeg ik. Ik ben de receptie, zegt de leuke Nederlandse mede-eigenaares. Wij sturen nooit fietsers weg! Stel je voor? Welke camping was dat? Oh ja, die worden steeds gekker!

Ik krijg een biertje en ze wisselen mijn laatste Tsjechische geld in euro’s om. En straks? Patat met 2 kroketten! Wat een dag!!