ZZ03 Langs de Friese vaarten van zuid naar noord (Haskerhorne – Holwerd 108 km)

Na een gezellig ontbijt met Geeske, Jesse en de altijd enthousiaste hond Vlinder, word ik grondig met deet behandeld. Er is een tekenplaag verzekerd Geeske me. Dat wordt survival, denk ik. Ik ga de binnenlanden van Friesland in… Het is ‘zij of mij,’ erop of eronder!

Ik neem de fietssnelweg naar Heerenveen en na wat ronddolen in dit veendorp, vind ik de uitgang. Het landschap verandert snel in een boer zoekt vrouw achtig tafereel. Het zijn met name de waterstromen waarlangs de LF3 zich een weg baant. Het doe het zelf pontje bij Uilesprong is een leuke onderbreking.

Langs de Swette bereik ik Leeuwarden. De sfeer is hier gezellig, mede door de vele – goed gevulde- terrassen.

De Oldehove in Leeuwarden. Al tijdens de bouw verzakte de toren. Hij is nooit afgemaakt.

Boven de hoofdstad lijkt het wel of de wind aantrekt en hij is tegen mij. Daarbij komt dat het landschap zwaar aanvoelt. Langs de Dokkumer Ee met de kop in de wind. Ook het bruggetje van Bartlehiem is niet spectaculair. Ik vraag nog aan een passant is dat nu het beruchte klunbruggeltje?

Na het verlaten van het kanaal, komt de route in een soort oneindig landschap. Of ik nu kilometers maak of niet, het zicht blijft hetzelfde. Landerijen, koeien, boerderijen, windmolens. Oneindig ver en nergens wordt Holwerd vermeldt. Hoe ver nog?

Ik hoor de meeuwen boven mij. Lachen ze? Misschien bestáát Holwerd niet. Als ik straks vraag, waar? Zal men antwoorden haha.. het zegt het toch al: Hòl werd! Dat heeft Grote Pier verzonnen. En die Hollanders trappen er nog steeds in!